کارخانجات نساجی مازندران، از شرکت‌های بزرگ تولید پارچه در قائمشهر است. خطوط مختلف این شرکت‌ها فرآوری، آماده‌سازی، تولید پارچه و رنگ آمیزی آن را انجام می‌دهند. کارخانجات نساجی مازندران از قدیمی‌ترین شرکت‌های نساجی خاورمیانه می‌باشد و از سه کارخانه تشکیل شده که هم‌اکنون دو کارخانه نیمه فعال و یک کارخانه تعطیل شده است. کارخانجات نساجی مازندران درگذشته بزرگترین شرکت نساجی خاورمیانه بود.[1][2]
| نوع | سهامی عام |
|---|---|
| بنا نهاده | ۱۳۰۹ (اولین واحد) |
| بنیانگذاران | رضاشاه پهلوی |
| دفتر مرکزی |  قائمشهر، ایران |
| محدودهٔ فعالیت | بین‌المللی |
| مدیر عامل اجرایی | کریم پیشگر (شماره یک) مسعود فرشباف (واحد تلار) |
| محصولات | نخ، پارچه |
| خدمات | ریسندگی، بافندگی، طراحی، رنگرزی و فعالیت‌های جانبی مربوط برای تولید منسوجات پنبه‌ای و الیاف مصنوعی |
| تعداد کارکنان | ۲۱۴ نفر (شماره یک) ۳۶۰ نفر (واحد تلار) |
| وبگاه |
احداث
شروع احداث کارخانه در زمینی به مساحت ۶،۶۳۳ متر در سال ۱۳۰۷ آغاز شد و در سال ۱۳۰۹ واحد شماره ۱، از اولین و قدیمی‌ترین کارخانجات نساجی ایران، توسط رضاشاه پهلوی به بهره‌برداری رسید. این کارخانه در ابتدا به‌منظور تولید پارچه برای لباس سربازان شروع به فعالیت نمود و در بعد از مدتی شروع به فعالیت در حوزه چیت‌سازی (تولید پارچه نخی از پنبه و چاپ روی پارچه) نمود. فعالیت کارخانه به مرور گسترش یافت و بخش‌های جدیدی را از جمله در سال ۱۳۱۰ بخش نخ ریسی، ۱۳۱۳ پارچه بافی و ۱۳۱۸ بخش هیدروفیل (پنبه بهداشتی) راه‌اندازی کرد. این کارخانه در دهه ۱۳۳۰ و در زمان محمدرضاشاه پهلوی، با استفاده از تسهیلات بانک اعتبارات صنعتی فعالیت خود را گسترش داد.[3] در ۱۳۳۶ واحد شماره دو کارخانه تأسیس شد.[4]
در تاریخ ۱ مرداد ۱۳۴۴ شرکت سهامی عام نساجی قائمشهر تحت شماره ۱۵۳ در اداره ثبت شرکت‌های داخلی به ثبت رسید. در سال ۱۳۵۶ واحد شماره سه به بهره‌برداری رسید.[5]
بعد از انقلاب ۵۷
بعد از انقلاب ۵۷ در جریان تغییر مالکیت‌های دولت قبل از انقلاب توسط مراجع تصمیم‌گیر بعد از انقلاب، تغییر در نحوه سیاست گذاری‌ها و سازمان‌های دولتی، این کارخانه زیر نظر وزارت صنایع و معادن درآمد. اوج فعالیت کارخانه بعد انقلاب در سال‌های دههٔ ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ بود، در این زمان شرکت ۱۶۷ نمایندگی در سراسر ایران داشت که به عرضه و فروش مستقیم محصولات کارخانه می‌پرداختند.[4]
بانک صنعت و معدن به‌علت بدهی، شرکت نساجی مازندران را در سال ۱۳۷۲ به بانک ملی واگذار کرد و به این‌ترتیب وزارت صنایع و معادن یکی از بزرگترین شرکت‌های تولیدی و صنعتی‌اش را از مالکیت خود خارج و به بانک ملی فروخت، این نقطه شروعِ افول و مشکلات کارخانه نساجی مازندران بود. پس از مالکیت بانک ملی تا سال ۱۳۸۰ به‌طور مستمر ریاست کارخانه تغییر کرده و فعالیت مفیدی برای بهبود شرایط انجام داده نشد.[3]
![[نشان]](#/media/پرونده:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | این بخش نیازمند گسترش است. می‌توانید با افزودن به آن کمک کنید. |
رضا رحیمی شهردار قائمشهر گفت با توافق نظر و همکاری شورای اسلامی شهر در پنجمین مزایده واگذاری کارخانه مورخ ۱۲ مهر ۱۳۹۵ شرکت کرد و شهرداری قائمشهر توانست با مبلغ ۳۰ میلیارد تومان مالک قدیمی‌ترین کارخانه نساجی مازندران شد.
او بعد از برنده شدن در مزایده هدف از خرید کارخانه را این‌گونه بیان می‌کند:
هدف از خرید کارخانه، زنده نگه داشتن خاطرات شیرین این کارخانه در اذهان مردم این دیار بوده که یادآور روزهای خوبی برای کارگران و مردم زحمتکش این سرزمین است.[6]
در آذر ۱۳۹۸ تفاهمنامه رسمی احیای کارخانه نساجی بین محمد مخبر رئیس ستاد اجرایی فرمان امام و احمد حسین زادگان استاندار مازندران به‌همراه مسئولان مربوطه، در نشستی بعد از بازدید از کارخانه نساجی به امضاء رسید و اولین چک ستاد هم برای بازسازی و احیای کارخانه نساجی صادر شد.[7]
حدوداً یک‌ماه بعد در تاریخ ۱ دی احمد حسین زادگان استاندار مازندران «کارگروه تعیین تکلیف کارخانه نساجی شماره ۱» را تشکیل داد و در کارگروه ستاد تسهیل و رفع موانع تولید استان گفت:[8]
کارگروه ستاد تسهیل به ریاست معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری موظف است تا پایان هفته جاری نسبت به تعیین تکلیف این واحد صنعتی اقدام کند.[8]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
