شاهزاده کورهیاسو
From Wikipedia, the free encyclopedia
شاهزاده کورهیاسو (به ژاپنی: 惟康親王 Koreyasu); ۲۶ مهٔ ۱۲۶۴ – ۲۵ نوامبر ۱۳۲۶) پسر شاهزاده مونهتاکا، هفتمین شوگون از شوگونسالاری کاماکورا بود. وی در سن دو سالگی شوگون شد و در واقع حاکم اسمی و تحت کنترل خاندان هوجو بود.
Prince Koreyasu 惟康親王 | |||||
---|---|---|---|---|---|
شوگون | |||||
In office | ۲۶ اوت ۱۲۶۶ – ۲۹ سپتامبر ۱۲۸۹ | ||||
پیشین | شاهزاده مونهتاکا | ||||
جانشین | شاهزاده هیساآکی | ||||
Monarch | امپراتور کامهیاما امپراتور گو-اودا امپراتور فوشیمی | ||||
شیکن | هوجو ماسامورا هوجو توکیمونه هوجو ساداتوکی | ||||
زاده | ۲۶ مهٔ ۱۲۶۴ کاماکورا، کاناگاوا، ژاپن | ||||
درگذشته | ۲۵ نوامبر ۱۳۲۶ (۶۲ سال) هیآن-کیو، ژاپن | ||||
| |||||
پدر | شاهزاده مونهتاکا | ||||
مادر | کونوئه سایشی | ||||
امضاء | ![]() |
این استراتژی خاندان هوجو بود که در آن زمان در حکومت شوگون قدرت داشت و به جای تبدیل شدن به یک شوگون، این خاندان به عنوان یک شیکن بر شوگونسالاری کاماکورا حکومت میکرد (نقشی که از شوگون حمایت میکرد؛ در واقع بالاترین مقام رسمی بود. در شوگون سالاری). هر بار که یک شوگون به سن بلوغ میرسید، او را به پایتخت برمیگرداند و یک شوگون جوان جدید به عنوان حاکم دستنشانده برپا میکرد تا از پیوستن او به نیروهای دشمن با خاندان هوجو جلوگیری کند. شاهزاده کورهیاسو نیز یکی از کسانی بود که همچنان در دام نیات خاندان هوجو بود. در سن ۲۵ سالگی از شوگونی عزل شد و تبدیل به یک راهب بودایی شد و نام خود را اونو-نو میا گذاشت.