گوتاما بودا
بنیانگذار آیین بودایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سیدارتا گَوتاما بودا (به هندی: गौतम बुद्ध) ریاضتکش و حکیمی[3] بود که بر پایهٔ آموزشهای وی، آیین و اندیشه فلسفی بودایی بنیان گذاشته شد.[4] بودا میان سدهٔ چهارم و ششم پیش از میلاد در بخش خاوری هند باستان میزیستهاست.[5]
گوتاما بودا | |
---|---|
نامهای دیگر | Siddhartha Gautama, Siddhattha Gotama, Shakyamuni |
اطلاعات شخصی | |
زاده | c. 563 or c. 480 BCE[1][2] |
درگذشته | حدود ۴۸۳ تا ۴۰۰ پیش از میلاد مسیح (۸۰ سالگی) |
دین | آیین بودایی |
همسر | یاسودهارا |
فرزندان | |
والدین |
|
شناخته شده برای | بنیانگذار آیین بودایی |
نامهای دیگر | Siddhartha Gautama, Siddhattha Gotama, Shakyamuni |
مرتبه | |
پس از | کاساپا بودا |
پیش از | میتریا |
بودا میانراهی را آموخت که حد فاصلی بود میان زیادهرویهای نفسانی و ریاضت خواهیهای شدیدی که در جنبش شمنی متداول در دین او پیدا شده بود.[6] او سپس در دیگر بخشهای خاوری هندوستان از جمله ماگدها و کوشل به آموزش پرداخت.[7]
گوتاما، شخصیت محوری در آیین بودایی است. به باور بوداییان، او آموزگاری بیدارشده بود که به کمال بودا رسیده بود و بصیرت خود را اختیار دیگران گذاشت تا تناسخ و زجر کشیدن در موجودات حس دار پایان گیرد. پیروان او، روایات زندگی، گفتمانها و قانونهای رهبانیت وی را پس از مرگش گردآوری کردند و به یاد سپردند. مجموعههای متفاوتی از آموزههایی که به وی نسبت داده شده به صورت شفاهی سینه به سینه نقل شده و نخستین بار حدود ۴۰۰ سال پس از درگذشت او، به رشتهٔ تحریر درآورده شد.