سونات ویولن شماره ۹ (بتهوون)
From Wikipedia, the free encyclopedia
سونات پیانو شماره ۹ در لا ماژور یا لا مینور، اثر لودویگ فان بتهوون، یک سونات دونوازی برای ویولن و پیانو اُپوس ۴۷ و جزو آثار دورهٔ نخستِ آهنگسازیِ اوست و آن را در سال ۱۸۰۳ تصنیف کرده و نخستین بار در ۲۴ مهٔ همان سال اجرا شد و در ۱۸۰۵ انتشار یافت.
اطلاعات اجمالی سونات ویولن شماره ۹, مایهنما ...
سونات ویولن شماره ۹ | |
---|---|
کرویتزر | |
لودویگ فان بتهوون | |
![]() صفحهٔ عنوانِ نسخهای اصلی از سونات شماره ۹ (کرویتزر) | |
مایهنما | لا ماژور یا لا مینور |
شمارهٔ اثر | اُپوس ۳۰ شمارهٔ ۱ |
سبک | دورهٔ کلاسیک |
شکل | سونات ویولن |
آفرینش | ۱۸۰۳ (۱۸۰۳) |
اهدا شده | |
اجرا | ۲۴ مهٔ ۱۸۰۳ |
مدت زمان | حدود ۴۰ دقیقه |
موومانها | سه |
سازبندی | دونوازی (موسیقی مجلسی) |
بستن
بتهوون این سونات را به رودلف کرویتزر، ویولننواز، معلم موسیقی، آهنگساز، و رهبر ارکستر اهل فرانسه با تبار آلمانی تقدیم کرد. البته بتهوون ابتدا سونات را به جورج بریجتاوِر (۱۷۷۸–۱۸۶۶)، ویولننوازِ آفریقایی-اروپایی، اهدا کرد، اما به دلیل اختلافی شخصی و عاطفی، تقدیمنامچه را تغییر داد و آن را به کرویتزر پیشکش کرد. گفتنی است که کرویتز هرگز در اجرای این سونات شرکت نکرد. در نخستین اجرای این سونات، بریجتاوِر بتهوون را -که خود نواختنِ پیانو را بر عهده داشت- با ویولن همراهی کرد.