سوارکار آبی
From Wikipedia, the free encyclopedia
سوارکار آبی (به آلمانی: Der Blaue Reiter) نام گروهی از هنرمندان هیجاننمای (اکسپرسیونیست) آلمانی در سال ۱۹۱۱ بود که تشکیلاتی نهچندان بزرگ را با هدفهایی انقلابی بهوجود آوردند. این گروه که با آغاز جنگ جهانی اول متلاشی شد، با عمر کوتاه خود، نمایندهٔ اوج اکسپرسیونیسم آلمان بهشمار میآید. نام «سوارکار آبی» از عنوان یکی از کارهای واسیلی کاندینسکی گرفته شده است.
«سوارکار آبی» نام گروهی از هنرمندان و عنوانی بود که توسط واسیلی کاندینسکی و فرانتس مارک برای فعالیتهای نمایشگاهی و انتشاراتیشان انتخاب شد. در این فعالیتها، هر دو هنرمند به عنوان سردبیران تنها در سالنامهای به همین نام، که برای اولین بار در اواسط ماه مه ۱۹۱۲ منتشر شد، فعالیت داشتند. این تیم تحریریه دو نمایشگاه در مونیخ در سالهای ۱۹۱۱ و ۱۹۱۲ برگزار کرد تا ایدههای نظری هنری خود را بر اساس آثار هنری به نمایش گذاشته شده نشان دهند. پس از آن، نمایشگاههای سیار در شهرهای آلمان و سایر شهرهای اروپایی برگزار شد. سوارکار آبی در آغاز جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴ منحل شد.
هنرمندان مرتبط با «سوارکار آبی» پیشگامان مهم هنر مدرن قرن بیستم بودند. آنها شبکهای آزاد از روابط را تشکیل دادند، اما یک گروه هنری به معنای دقیقتر مانند «بروکه» (پل) در درسدن نبودند. آثار هنرمندان وابسته به این جنبش به اکسپرسیونیسم آلمانی اختصاص داده میشود.