فرهنگ ترکی-ایرانی
From Wikipedia, the free encyclopedia
فرهنگ ترکی-ایرانی یا سنت ترکی-ایرانی[1] ترکیبی فرهنگی در قرن نهم و دهم میلادی در خراسان بزرگ و فرارود بود که امروزه شامل افغانستان، ایران، ازبکستان، ترکمنستان، تاجیکستان، مناطق جزئی قرقیزستان و قزاقستان است. ایرانی بودن این ترکیب فرهنگی از وابستگی زبانی و تمدنی آن به ایران ریشه میگرفت و از آن لحاظ ترکی بود که برای نسلهای متمادی تحت حمایت حاکمان ترک تبار قرار داشت.
این مقاله میتواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|