زمانبندی (رایانش)
From Wikipedia, the free encyclopedia
زمانبندی[1] (به انگلیسی: scheduling) در رایانش، روش انتساب کار به منابعی است که کار را انجام میدهند. در اینجا «کار» میتواند عناصر رایانشی مشهود باشد، مثل ریسه، فرایند، یا جریانداده باشد که به نوبه خود به منابع سختافزاری مثل پردازنده، اتصال شبکه، یا کارت توسعه زمانبندی میگردد.
مولفه زمانبندی پردازشها (به انگلیسی: Process Scheduler) در سیستمعامل بخشی از سیستمعامل است که تصمیم میگیرد که کدام پردازش چه زمانی و به چه مدتی اجرا شود.[2]
ایده اصلی زمانبندی این است که برای استفاده بهینه از زمان پردازنده، با این فرض که پردازشهای قابل اجرا وجود دارند، یک پردازش همواره باید در حال اجرا باشد. اگر تعداد پردازشها بیش از تعداد پردازندهها باشد، در هر لحظه برخی از پردازشها در حال اجرا نخواهند بود. این پردازشها منتظر اجرا هستند. تصمیمگیری اینکه با داشتن مجموعهای از پردازشهای قابل اجرا، کدام پردازش در مرحله بعد اجرا شود، تصمیم اصلی است که یک زمانبند باید بگیرد.[2]