![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a8/YellowKid.jpeg/640px-YellowKid.jpeg&w=640&q=50)
روزنامهنگاری زرد
واژهٔ رسانه / From Wikipedia, the free encyclopedia
روزنامهنگاری زرد به مطالب روزنامهنگارانی گفته میشود که برخی از اصول حرفهای و اخلاقی روزنامهنگاری را رعایت نمیکنند و معمولاً در مورد موضوعاتی مانند رسوایی، تهمتهای جنسی، دلالی تهمت، شبهه وارد کردن به دیگران و استفاده از موضوعات احساسی، مقاله مینویسند. به این نوع خبرنگاری، توهین ناتمام (not quite libel) نیز میگویند. برخی آن را روشی غیراخلاقی میدانند که برای فریب مورد استفاده قرار میگیرد. اصطلاح خبرنگاری یا روزنامهنگاری زرد بیشتر در آمریکا استفاده میشود و در بریتانیا به آن روزنامهنگاری تبلوید میگویند.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a8/YellowKid.jpeg/640px-YellowKid.jpeg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/db/Puck112188c.jpg/640px-Puck112188c.jpg)
این واژه در عصر حکمفرمایی سرمایهداری مابین دهههای ۱۹ و ۲۰ بین دو نفر از اصحاب مطبوعات رخ داد. این جنگ تیراژ، بین جوزف پولیتزر مدیر روزنامه جهان نیویورک و ویلیام راندولف هرست مدیر روزنامه نیویورک ژورنال- آمریکایی در طی سالهای ۱۸۹۸ تا ۱۸۹۵ رخ داد. منتقدان هر دو روزنامه را متهم میکردند که برای بالا بردن تیراژ روزنامههای خود، دست به تحریف و احساسی کردن اخبار میزنند برای همین مطبوعات نیویورک واژهٔ «روزنامهنگاری بچه زرد» را در سال ۱۸۹۷ برای این منظور در نظر گرفتند. این نام از یک کمیک استریپ مردمی که در آن زمان معروف شده بود و دو روزنامه را به صورت کاغذهایی زرد به تصویر میکشید، برگرفته شد.