زبان کلاسیک
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان کلاسیک یک زبان طبیعی است که با ادبیات کلاسیک همراه باشد. جرج هارت زبانشناس دانشگاه برکلی کالیفرنیا مینویسد: «زبان کلاسیک باید باستانی باشد. باید سنتی مستقل باشد و به اتکای خود رشد کرده باشد، نه اینکه شعبهای از یک سنت دیگر به حساب آید. این زبان باید متکی بر بدنهای عظیم و بسیار غنی از ادبیات کهن باشد.»[1]
بنابراین زبانهای کلاسیک یا جزو زبانهای مرده به حساب میآیند یا درجهٔ بالایی از حالت دوزبانی را نشان میدهند زیرا گونههای گفتاری این زبان در طول سدههای متوالی از زبان نوشتاری کلاسیک دورتر و دورتر شدهاند.