زبان دومری
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان دومَری زبانیاست هندوآریایی که از سوی مردمان دوم در خاورمیانه، آفریقای شمالی، قفقاز، آسیای میانه و شبهقاره هند مورد استفاده قرارمیگیرد. این زبان را گاه لوتی و مهتر نیز میخوانند.
دومری | |
---|---|
زبان بومی در | ایران، ترکیه، مصر، هندوستان، لیبی، تونس، الجزایر، سودان و مراکش |
شمار گویشوران | ۳۹۵۲۸۱۰, که ۲۲۸۰۰۰۰ در مصر و ۱۳۴۰۰۰۰ در ایران میزیند. (بدون تاریخ) |
هندواروپایی
| |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | rmt |
دومری خواهر زبان رومانی دانستهمیشود. این دو زبان ریشهٔ مشترکی داشتهاند و پس از خروج گویشورانشان از شبهقارهٔ هند دچار جدایی شدهاند. دومری یکی از زبانهای هندوآریایی است که ویژگیهای اولیهٔ خود را محافظهکارانه نگاهداشتهاست.
دومری خطی رسمی ندارد، ولی بیشتر برای نگارش آن از خط عربی بهرهمیبرند. این زبان سرشار از وامواژههای عربی و فارسی است. دومری زبانی در معرض خطر است. این زبان توسط نسل جوان کنار گذاشته شده است. به گفته یارون ماتراس در مناطق خاص مانند اورشلیم تنها ۲۰ درصد مردم دوم از این زبان در تعاملات روزانه خود استفاده می کنند. این زبان بیشتر مورد استفاده افراد مسن تر جامعه اورشلیم قرار می گیرد. نسل جوان بیشتر تحت تاثیر عربی است ، بنابراین بیشتر آنها تنها واژه ها و جملات ساده و ابتدایی این زبان را می دانند.