روابط ایران و القاعده
From Wikipedia, the free encyclopedia
روابط جمهوری اسلامی ایران و القاعده چندان شفاف نیست اما رویهم رفته پرتنش بودهاست. از سویی اسنادی از خصمانه بودن روابط حکومت ایران با این گروه منتشر شدهاست و از سوی دیگر گاه مقامهای ایالات متحده آمریکا جمهوری اسلامی را به دادن اجازهٔ رفت و آمد به اعضای این گروه یا حتی همدستی با آن متهم کردهاند. اما جمهوری اسلامی اعلام کردهاست که القاعده را یک «گروه تروریستی» میداند و اعضای آن را دستگیر میکند.[1] مثلاً دربارهٔ کیفیت حضور سعد بن لادن پسر بن لادن و فعال سابق القاعده،[2] عزالدین عبدالعزیز خلیل، اسماعیل کاموکا، سلیمان ابوغیث داماد بن لادن و ایمان بن لادن یکی از دختران بن لادن و مادرش و در حصر بودن یا آزاد و فعال بودن آنها در ایران اختلاف نظر وجود داشتهاست.
تحلیلگران عوامل منفی و مثبت مؤثر بر روابط ایران و القاعده را چنین میدانند: امکانی برای امتیاز گرفتن ایران از غرب، مخالفت اسلامگرایان افراطی و سنی طالبان و القاعده با افزایش نفوذ ایران که شیعه است در منطقه، اختلاف نظر بر سر جنگ داخلی سوریه، اما از سوی دیگر: در امان نگه داشتن ایران از حملهٔ احتمالی بخشی از افراد تشکیلات القاعده که ضدیت عمیقی با شیعیان دارند به وسیله پناه دادن به اعضای القاعده و عدهای از نزدیکان بن لادن که تحت تدابیر امنیتی شدید و اغلب در حبس خانگی به سر میبرند، وجود دشمن مشترکی به نام آمریکا، امکان ضعیف حملهٔ کماندوهای آمریکایی به رهبران القاعده در خاک ایران که موجب راحتی پناه گرفتن اعضای القاعده در ایران میشود، تبادل دیپلماتهای ربوده شده ایرانی با اسیران القاعده.[3][4][5]
در اردیبهشت ۱۳۹۱ خبرگزاری رویترز روابط القاعده و ایران را پُرتنش توصیف کرد و به نقل از مرکز مبارزه با تروریسم آکادمی ارتش آمریکا نوشت ایران احتمالاً برای اینکه القاعده را از اقدام نظامی علیه این کشور بازدارد، اعضای آن را بازداشت میکردهاست. علاوه بر این، در گزارش آمدهاست که احتمالاً بعضی از این بازداشتها با هدف چانهزنی با دولت ایالاتمتحده در مسائل مربوط به افغانستان بوده باشد.[1][4]