رصدخانه موج گرانشی با تداخل‌سنج لیزری (به انگلیسی: Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory) که به اختصار لایگو (به انگلیسی: LIGO) نیز نامیده می‌شود، یک آزمایش بزرگ فیزیکی با هدف آشکارسازی مستقیم امواج گرانشی است. در سال ۱۹۹۲ مشترکاً توسط کیپ تورن و رونالد درور از مؤسسه فناوری کالیفرنیا (کَلتِک) و رینر وایس از مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) بنا شد. لیگو پروژه مشترکی بین دانشمندان MIT، کَلتِک و بسیاری دانشگاه‌ها و دانشکده‌های دیگر است. پشتیبان مالی آن بنیاد ملی علوم است که با هزینه ۳۶۵ میلیون دلار (سال ۲۰۰۲)، بزرگترین پروژه این سازمان است.[1][2]

اطلاعات اجمالی نام‌های دیگر, مکان ...
رصدخانه موج گرانشی تداخل لیزری
Thumb
اتاق کنترل رصدخانهٔ سایت هنفورد
نام‌های دیگرLIGO ویرایش این در ویکی‌داده
مکانسایت هنفورد، لیوینگستن، لوئیزیانا، واشینگتن، لیوینگستن، لوئیزیانا، هن‌فورد، واشینگتن، ایالات متحده آمریکا ویرایش در ویکی‌داده
مختصات جغرافیایی۴۶°۲۷′۱۸٫۵۲″ شمالی ۱۱۹°۲۴′۲۷٫۵۶″ غربی
۳۰°۳۳′۴۶٫۴۲″ شمالی ۹۰°۴۶′۲۷٫۲۷″ غربی
سازمانLIGO Scientific Collaboration ویرایش این در ویکی‌داده
طول‌موج43–10000 km
(30–7000 Hz)
ساخت۱۹۹۴ ویرایش این در ویکی‌داده–۲۰۰۲ ویرایش این در ویکی‌داده (۱۹۹۴ ویرایش این در ویکی‌داده–۲۰۰۲ ویرایش این در ویکی‌داده) ویرایش در ویکی‌داده
نخستین نور۲۳ اوت ۲۰۰۲ ویرایش این در ویکی‌داده
نوعآشکارساز موج گرانشی ویرایش این در ویکی‌داده
درازا۴٬۰۰۰ متر (۱۳٬۱۲۳ فوت ۴ اینچ) ویرایش در ویکی‌داده
وبگاهwww.ligo.caltech.edu ویرایش در ویکی‌داده
Thumb
رصدخانه موج گرانشی با تداخل‌سنج لیزری
موقعیت رصدخانه موج گرانشی تداخل لیزری
بستن

طرز کار

آزمایشی که در این رصدخانه انجام می‌شود تقریباً مشابه آزمایش مایکلسون-مورلی است. این پروژه، از دو آشکارساز استفاده می‌کند. یکی از آنها در ایالت واشنگتون و دیگری در لوئیزیانا قرار گرفته؛ برای حس کردن انحراف فضا زمانی که یک موج گرانشی از زمین می‌گذرد.
هر آشکارساز به شکل یک L خیلی بزرگ است، با دو بازو به طول ۴ کیلومتر.نور لیزر درون هر بازو به طور مرتب بازتاب می‌شود. یک ساعت اتمی بسیار دقیق، مدت زمانی که طول می‌کشد نور به انتهای بازو برود و برگردد را اندازه می‌گیرد. در حالت عادی، هر دو بازو به یک طول هستند، و بنابراین نور یک زمان مشخص طول می‌کشد که از آنها عبور کند. به همین دلیل، زمانی که دو پرتو از بازوها بازتاب می‌شوند، یک شکل یکسان دارند و می‌توان آنها را روی هم انداخت تا هم دیگر را خنثی کنند (تداخل ویرانگر). اگر یک موج گرانشی از میان آن عبور کند، هر چند طول بازوها تغییر می‌کند، اما این موج در یک جهت است و بنابراین، بازوها دیگر طول برابر ندارند.
(با توجه به اینکه طبق نظریه نسبیت، سرعت نور برای هر مرجعی ثابت است) پس نور زمان متفاوتی طول می‌کشد تا از هر بازو عبور کند و دیگر هم دیگر را کامل از بین نمی‌برند. سپس با تحلیل موج به دست آمده از ترکیب این دو موج، اطلاعات موج گرانشی را به دست می‌آورند.از روی تداخل، پژوهشگران می‌توانند طول نسبی دو بازو را در حدود ۱/۱۰۰۰۰۰ قطر پروتون حساب کنند. البته به دلیل دقت بالا، مشکلات فراوانی وجود دارد و پژوهشگران باید لرزش‌هایی مثل زمین‌لرزه، ترافیک و … را در نظر بگیرند. [3]

منابع

پیوند به بیرون

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.