From Wikipedia, the free encyclopedia
دیپلمات[1] به فردی گفته میشود که دارای یک مقام رسمی از سوی دولت خود بوده و مسئولیت اجرای تصمیمات مربوط به سیاست خارجی را بر عهده دارد. دیپلمات فردی منصوب شده از سوی یک دولت است تا امور دیپلماسی را با دولت یا دولتهای دیگر یا با سازمانهای بینالمللی اداره نماید. وظایف اصلی دیپلماتها، بیان دیدگاهها و حفظ منافع ملتهای تابع دولت مذکور، تدوین و برقراری پیمانهای راهبردی، انجام مذاکرات و رسیدن به توافقها، و ارتقای روابط اطلاعاتی، تجاری و اقتصادی، فناوری و دوستی با سایر دولتها است. دیپلماتهای صاحبنام معمولاً در سازمانهای بینالمللی (مانند ملل متحد) و نیز شرکتهای چند ملیتی به سبب تجارب مدیریتی و مهارت در مذاکره بکار گرفته میشوند. دیپلماتها عضوی از روابط خارجی و گروههای دیپلماتیک ملتها محسوب میشود.[2]
دیپلمات باید فردی برخوردار از زمینههای ذاتی برای انجام امور سیاسی باشد. شم سیاسی ویژگی درونی است که هم چون بسیاری از امور ذاتی دیگر نزد اشخاص مختلف متفاوت میباشد. دیپلمات باید همواره مراقب آن باشد که در جریان رفتارها یا سخنانش، اسرار کشور را فاش نسازد.[3] دیپلماتها دارای قدیمیترین پیشینه در تشکیلات سیاست خارجی دولتها هستند که در طول قرنها در مقام وزرای امور خارجه و سفیر انجام وظیفه نمودهاند. این افراد معمولاً از مصونیت دیپلماتیک برخوردار هستند.
دیپلمات از واژهٔ یونانی διπλωμάτης (diplōmátēs) گرفته شده که به معنای نگهدارندهٔ دیپلم (یک برگهٔ تاخورده) است؛ اما در اینجا منظور یک گواهی تحصیلی نیست، بلکه بیانگر نامهای رسمی است که به او امکان انجام وظایف دیپلماتیک از سوی یک کشور یا سازمان را در کشور یا سازمان دیگر فراهم میکند.
«دیپلمات حرفهای» اصطلاحی است که در اشاره به کادر متخصص دستگاه دیپلماتیک یک کشور به کار میرود.
در مقابل، ممکن است تصمیمگیران یک کشور در هنگام انتصاب مقامات دیپلماتیک، به دلایلی اقدام به انتخاب افرادی بدون سابقه و تخصص دیپلماتیک (مانند سیاستمداران، نظامیان یا عناصر اطلاعاتی) بکنند. بدنه دستگاه دیپلماسی کشورها معمولاً با چنین انتصابهایی مخالف هستند و گاهی این افراد توسط رهبران سیاسی به وزیران خارجه تحمیل میشوند.[4]
دیپلماتهای حرفهای پیش از اعزام به مأموریت، آموزشهای ویژهای را پشت سر میگذرانند و به دلیل زندگی در کشورهای خارجی، با زبان و فرهنگ آنها آشنایی زیادی کسب میکنند؛ امری که معمولاً برای افراد خارج از دستگاه دیپلماسی میسر نیست. با این حال، نمونههایی از سفیران سیاسی وجود دارد که با آداب سیاست خارجی و کشور محل خدمت خود آشنایی قبلی داشتهاند یا حتی بدون آشنایی بسیار موفقتر از دیپلماتهای حرفهای عمل کردهاند.[5]
طبق تحقیقی که یک سندیکای آمریکایی به نام افسا (AFSA) منتشر کرده، در میان سفیران منصوبشده در دولت باراک اوباما، ۶۹٫۷٪ دیپلمات حرفهای و ۳۰٫۳٪ رجال سیاسی بودهاند؛ در حالی که بیشتر پستهای پرطرفدار نصیب سیاسیون شدهاست.[6]
برخی از دلایل انتصاب افرادی غیر از دیپلماتهای حرفهای به مقامهای دیپلماتیک به شرح زیر است:
اغلب دیپلماتها دارای مدارک دانشگاهی در رشتههای روابط بینالملل، علوم سیاسی، اقتصاد، یا حقوق هستند.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.