دوستی
From Wikipedia, the free encyclopedia
دوستی رابطه محبت متقابل بین افراد است. میتوان از جمله ویژگیهای بارز دوست به مورد اعتماد و مهربان بودن او اشاره کرد. به عبارتی «دوستی» را میتوان به علاقه به پیشرفت و تکامل «دیگری» تعبیر کرد.[1]
این مقاله دارای چندین مشکل است. خواهشمندیم به بهبود آن کمک کنید یا در مورد این مشکلات در صفحهٔ بحث گفتگو کنید. (دربارهٔ چگونگی و زمان مناسب برداشتن این برچسبها بیشتر بدانید)
|
دوستی نوعی رابطه، مثبت، متقابل و اجتماعی است. دوستی، یک ارتباط رسمی یا مادرزادی نیست و قابل اکتساب است. دوستی رابطه ایست که نیازمندی در آن فراتر از بخشندگی است و باهم بودن و ارتباط چشمی، کلامی و در ادامه تجربه تماسِ جسمی ( دست دادن ، روبوسی ، بغل کردن) لازمهٔ آن است.
ارتباط دوستانه از آشنایی صرف عمیقتر است. معمولاً دوستی در تداوم آشنایی و بهدنبال تکرار تجارب مشترک و خوشایند پدید میآید.
در مقایسه با ارتباط با آشنایانی مانند یک همکلاسی، همسایه یا همکار، دوستی شکل قوی تری از پیوند بین افراد است.
در برخی فرهنگها، مفهوم دوستی به تعداد کمی از روابط بسیار عمیق محدود میشود. در بیشتر مکانها یک فرد میتواند دوستان زیادی داشته باشد، به علاوه شاید یک رابطه شدیدتر با یک یا دو نفر، که ممکن است بهترین دوستان نامیده شوند داشته باشد.[2]
موضوعیت دوستی در زمینههای دانشگاهی مانند ارتباطات، جامعهشناسی، روانشناسی اجتماعی، انسانشناسی و فلسفه مورد مطالعه قرار گرفتهاست. نظریههای آکادمیک مختلفی دربارهٔ دوستی ارائه شدهاست، از جمله نظریه تبادل اجتماعی، نظریه برابری، دیالکتیک رابطه و سبکهای دلبستگی است. اگرچه اشکال زیادی از دوستی وجود دارد که برخی از آنها ممکن است از مکانی به مکان دیگر متفاوت باشد، ویژگیهای خاصی در بسیاری از این پیوندها وجود دارد. چنین ویژگیهایی عبارتند از انتخاب با یکدیگر بودن، لذت بردن از زمانی که با هم سپری میشود، و توانایی ایفای نقش مثبت و حمایتی برای یکدیگر. در طی تحقیقاتی که بر روی افراد انجام شد افراد هدف از دوستی را رشد شخصیتی خود دانستند.
عوامل مؤثر بر دوستی
در طی تحقیقاتی که به عمل آمد نتیجه گرفته شد پنج ویژگی عمده که باعث میشود احتمال اینکه افراد با یکدیگر دوست شوند و دوستی آنها پایدار بماند:
۱_نزدیکی جغرافیایی: مهمترین عاملی که باعث دوستی افراد میشود نزدیکی جغرافیایی میباشد. در طی نظریه ای از روانشناسی تکاملی که شاخه ای از روانشناسی است افراد به اشخاص نزدیک خود علاقه بیشتری دارند زیرا احتمال بقای آنها را بالا میبرد. در این مورد به این نتیجه رسیده شدهاست احتمال آنکه فردی در طول زندگی خود نیمه گمشده خود را پیدا کند چیزی حدود یک در دومیلیون است. پس چه چیزی باعث ازدواج یا دوستی طولانی افراد میشود نزدیکی جغرافیای مهمترین عامل است که افراد در یک مکان و در یک زمان بیشتر به یکدیگر علاقه میشوند تا نیمه گمشده ای که هرگز ملاقات نکردهاست.
۲_تفکر قالبی: هنگامی که افراد با یکدیگر مواجه میشود در واقع اولین چیزی که توجه آنها را به خود جلب کرد ظاهر آنها بود. مشخص شد که در ۳۷ ثانیه اول ملاقات با شخصی بیشترین تصویر ذهنی ان فرد در شخص صورت میگیرد برای مثال لباس پوشیدن ظاهر چهره و اندام همگی بر روی تصویر اولیه از ان فرد مؤثر میباشد به طوری که فرد آنها را مطلوب بداند. هنگامی که از افراد سؤال شد چی چیزی را از فرو مورد نظر به یاد دارند بیشترین اولین و آخرین ملاقات را یاداور شدند. همینطور افراد سفیدپوست با افراد سفیدپوست و افراد سیاهپوست با افراد سیاهپوست راحتی بیشتری داشتند.
۳_ تناسب شخصیتی: افرادی که از نظر شخصیتی چه از نظر درونگرا یا برونگرا بودن و چه از نظر پایدار بودن یا ناپایدار بود (آرام یا دمدمی مزاج) که شباهت بیشتری به یکدیگر را داشتند بیشتر یکدیگر را درک میکردند. برای مثال هنگامی که افراد برونگرا و درونگرا با یکدیگر مواجه می شودند افراد درونگرا افراد برونگرا را پرحرف توصیف کردند و فکر میکردند این افراد با حرفهایشان قصد آزار رساندن را دارند در حالی که افراد برونگرا کم حرف بودن افراد درونگرا را علامتی بر بی محلی آنها دانستند.
۴_مشابه و هم سطح بودن: در طی مطالعه ای که بر روی ۴۰۰۰۰ زوج بریتانیایی انجام شد نشان داد زوجهایی از نظر سالهای زندگی از دوام بیشتری برخوردار بودند که از سطح یکسانی برخوردار بودند. تمامی شاخصهای افراد بر یان عامل مؤثر میباشند هم سن بودن شرایط جسمانی تحصیلات دانشگاهی شرایط مالی شغل و … هر چقدر افراد به یکدیگر نزدیکتر باشند افراد با یکدیگر روابط عمیقتری داشته و همدیگر را بهتر درک میکردند. همینطور علایق شخصی هر چقدر مشابه تر باشد احتمال بروز تعارض بین افراد کاهش مییابد. هم سطح بودن باعث میشد افراد دیگری را همسطح خود بداند و خود را بالاتر یا کمتر از فرد مورد نظر نداند. در این مطالعه حتی یکسان بودن گرایشهای سیاسی بر روابط مؤثر میباشد.
۵_شناخت از یکدیگر: هنگامی که افراد از یکدیگر شناخت بیشتری داشته باشند احتمال دوستی آنها بیشتر خواهد شد. به همین علت است که احتمال اینکه شما با فردی در خیابان دوست شود خیلی کم است. دانستن نام شانس دوستی را به شدت بالا میبرد همچنین دانستن گذشته فرد خانواده شغل خصوصیات و اطلاعات ان فرد شانس دوستی رو افزایش میدهد.[3]