دوره هی‌آن

دوره هِی‌آن (به ژاپنی: 平安時代, Heian jidai) در تاریخ ژاپن فاصله زمانی سال‌های ۷۹۴ تا ۱۱۸۵ میلادی را در بر می‌گیرد.^[1] با دوره هِی‌آن دوران تاریخ باستانی ژاپن به آخر می‌رسد و عصر فئودالی آغاز می‌شود. نام این دوره از پایتخت آن هِی‌آن‌کیو می‌آید که امروز کیوتو نامیده می‌شود. خاندان فوجی‌وارا قدرتمندترین خانواده در دوره هِی‌آن بود.

تالار ققنوس در بیودو-این 平等院) Byodoin)، متعلق به قرن یازدهم، دوره هِی‌آن

خاندان فوجی‌وارا

خاندان فوجی‌وارا برای چندین قرن از طریق ازدواج با اعضای خانواده امپراتور و با تصرف مقام‌های مهم سیاسی، صحنه سیاسی کشور را اداره می‌کرد. حق حاکمیت در ظاهر متعلق به امپراتور بود ولی این خاندان فوجی‌وارا بودند که در عمل اقتدار سیاسی کشور را در دست داشتند. آن‌ها برای تثبیت قدرت خود ناچار بودند که طبقات نظامی را تقویت کنند و این چنین بود که آرام آرام نظامی‌ها به دربار راه یافتند و طبقه سامورایی ظهور کرد. به تدریج توان خاندان فوجی‌وارا رو به افول گذاشت و آشفتگی‌هایی در نظام سیاسی کشور پدیدار شد. بسیاری از زمین‌داران برای حفاظت از اموال خود شروع به استخدام سامورایی‌ها کردند و این گونه بود که طبقه نظامی، به ویژه در شرق ژاپن، به نفوذ و اقتداری روزافزون دست یافت.^[2]

مذهب و زبان

در این دوران تائوئیسم و آیین بودایی، به ویژه شاخه مهایانه آن، گسترش بیشتری پیدا کرد. هر چند که زبان چینی زبان رسمی دربار بود، اما معرفی سیستم هجانمای کانا که هیراگانا و کاتاکانا از آن ریشه گرفت، سبب پیشرفت روزافزون ادبیات ژاپنی شد.

زیبایی

در این دوره مظهر خوبی زیبایی بود، نه بخشندگی و صداقت. زیبایی برای مردان داشتن ریش کوتاه نوک‌دار بود. زنان صورت خود را با پودر سفید می‌کردند و گونه‌ها را سرخاب می‌زدند. زنان همچنین لب‌ها را ماتیک سرخ می‌زدند، به گونه‌ای که کوچکتر به نظر بیاید و خط ابرو را بالا می‌بردند.

رویدادها

• ۷۸۴: امپراتور کانمو پایتخت را از نارا به ناگائوکا-کیو (کبوتو) انتقال داد.
• ۷۹۴: امپراتور کانمو نام پایتخت را به هی‌آن-کیو (کبوتو) تغییر داد.
• ۸۰۴: راهب بودایی سایچو (نام پس از مرگ، دنگیو دایشی) فرقه تندای را معرفی کرد.
• ۸۰۶: راهب کوکای (نام پس از مرگ، کوبو دایشی) فرقه شینگون (تانتریک) را معرفی کرد.
• ۸۱۹: کوکای صومعهٔ کوه کویا را در بخش شمال شرقی استان واکایاما کنونی بنیانگذاری کرد.
• ۸۵۸: امپراتور سیوا حکم خاندان فوجیوارا را آغاز کرد.
• ۸۹۵: سوگاوارا نو میچی‌زانه در مقابل هیئت اعزامی ژاپنی به امپراتوری چین ایستادگی کرد.
• ۹۹۰: سی شوناگون کتاب ماکورا نو سوشی را نوشت.
• ۱۰۰۰–۱۰۰۸: موراساکی شیکیبو داستان گنجی را نوشت.
• ۱۰۵۲: بیودواین (در نزدیکی کیوتو) توسط فوجیوارا نو یوریمیچی ساخته شد.
• ۱۰۶۸: امپراتور گو-سانجو خاندان فوجیوارا را برانداخت.
• ۱۰۸۷: امپراتور شیراکاوا از قدرت کناره‌گیری کرد و تبدیل به یک راهب بودایی شد.
• ۱۱۵۶: تایرا نو کیوموری خاندان میناموتو را شکست می‌دهد و قدرت را به دست می‌گیرد.
• ۱۱۸۰ (ژوئن): پایتخت به فوکوهارا-کیو (کوبه (شهر) انتقال یافت.
• ۱۱۸۰ (نوامبر): پایتخت به هی‌آن-کیو (کیوتو) بازگشت.
• ۱۱۸۵: پس از شکست خاندان تایرا در جنگ گنپی، میناموتو نو یوریتومو با حمایت خاندان هوجو قدرت را به دست می‌آورد، و تبدیل به اولین شوگون ژاپن می‌شود، در حالی که امپراتور ژاپن (یا میکادو) تبدیل به یک امپراتور دست‌نشانده می‌شود.

پانویس

1. «دوره هِی‌آن، دانشنامه بریتانیکا».
2. «دوره نارا و هِی‌آن ۱۱۸۵–۷۱۰ ,japan-guide.com».

منابع

• «ویکی‌پدیای انگلیسی».