دو یار زیرک و از باده کهن دو منی
From Wikipedia, the free encyclopedia
غزلی با مطلع «دو یار زیرک و از باده کهن دو منی»، غزل شمارهٔ ۴۷۷ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
اطلاعات اجمالی دو یار زیرک, زبان ...
دو یار زیرک | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[1]
![]() آیا مشکلی با شنیدن این پرونده دارید؟ راهنمای رسانه را ببینید.
| ||
شمار ابیات | ۹ | ||
بحر | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن مجتث مثمن مخبون محذوف | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
⇒ ⇐
|
بستن