داوری بینالمللی
From Wikipedia, the free encyclopedia
داوری بینالمللی یا حکمیت بینالمللی روشی برای حل اختلافات بینالمللی است که در آن طرفین به جای رجوع به نهاد قضائی، اختلاف خود را به یک داور مورد اعتماد خود ارجاع میدهند. رجوع به داوری ممکن است پس از پیدایش اختلاف یا در هنگام تنظیم قرارداد (شرط داوری) پیشبینی شود. از این روش حل اختلاف اکثراً در قراردادهای بینالمللی تجاری استفاده میشود.
مهمترین دلایل استفاده از داوری در عدم رعایت تشریفاتِ زمانبر و در نتیجه سرعت آن و همچنین اعتماد نداشتن به بیطرفی دادگاههای ملی است.