دانشگاه علم و صنعت ایران
دانشگاه دولتی در تهران، ایران / From Wikipedia, the free encyclopedia
دانشگاه علم و صنعت ایران یکی از اولین دانشگاههای صنعتی دولتی ایران است که نسخه اولیۀ آن، در سال ۱۳۰۸ به هنگام پادشاهی رضاشاه و با مساحت ۴۲ هکتار (۴۲۰ هزار مترمربع)، در موقعیت شمالشرق (منطقه ۴) تهران بنا شد.[5] پردیس اصلی دانشگاه علم و صنعت در شهر تهران و شعبههای آن در بهشهر، دماوند و شهرضا قرار دارند. در سال ۲۰۱۵ میلادی این دانشگاه به همراه دانشگاه صنعتی شریف؛ دو دانشگاه ایرانی حاضر در بین ۶۰ دانشگاه برتر آسیا بودند.[6][7] رتبهبندی QS در سال ۲۰۱۶، دانشگاه علم و صنعت ایران را به عنوان دومین دانشگاه برتر ایران معرفی کرده است.[8][9][10][11]
نام پیشین | «هنرسرای عالی» «دانشگاه صنعتی ایران» «دانشکده علم و صنعت ایران» |
---|---|
شعار | توسعه فناوری و تعاملات صنعتی با روحیه جهادی |
نوع | دانشگاه صنعتی دولتی |
بنیانگذاری شده | ۱۳۰۸ (۹۵ سال پیش) |
وابستگی | وزارت علوم، تحقیقات و فناوری |
رئیس | داوود یونسیان (۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ تاکنون)[1] |
اعضای هیئت علمی | ۴۳۰ نفر[2] |
کارمندان مدیریتی |
|
دانشجویان | بیش از ۱۰۰۰۰ نفر[3]
کارشناسی: ۵۵۲۵ کارشناسی ارشد: ۵۴۴۵ دکترا: ۹۸۷[4] |
نشانی | نارمک، خیابان حیدرخانی، تهران |
شعبهها | تهران، بهشهر و دماوند |
وبگاه |
دانشگاه علم و صنعت ایران، تنها و اولین دارندهٔ دانشکدهٔ مهندسی راهآهن در خاورمیانه و دانشکدهٔ مهندسی خودرو در ایران است؛ همچنین اولین دانشگاه صنعتی ایران است که دارای دانشکدهٔ معماری و شهرسازی بود. اضافه بر آن، این دانشگاه تنها دانشگاه صنعتی در ایران است که بهطور تخصصی به رشتهٔ توسعه اقتصادی و برنامهریزی میپردازد. همچنین پروژههای روز دنیا، طراحی ماهواره نوید، ظفر علم و صنعت، پروژه سپر ملی دفاع سایبری، طراحی موتور هواپیماهای جت و طراحی پلتفرم ملی خودرو کلاس B، از برنامههای ویژه این دانشگاه محسوب میشوند.[چه زمانی؟]
در سال ۱۴۰۲، حدود ۱۰۸۳۷ دانشجو در مقاطع مختلف کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری، در رشتههای مختلف مهندسی و علوم پایه (۴۲ رشته تخصصی) در این دانشگاه مشغول به تحصیل بوده اند.[12] این دانشگاه در مقطع پسادکتری نیز محقق میپذیرد.