علم هیئت
From Wikipedia, the free encyclopedia
علم هیئت یا علم فلک، نجوم سنتی است که بیشتر به مطالعه حرکات و جایگاه اجرام فلکی میپردازد. علم هیئت در حکمت قدیم از شاخه حکمت نظری و ریاضیات است. ریاضیات در حکمت نظری مشتمل حساب، هندسه، هیئت و موسیقی میباشد. حکمت نظری شامل بر حکمت الهی، ریاضیات و طبیعیات میباشد. این علم در حکمت شامل ستارهشناسی استدلالی و برهانی میباشد.
این علم از نظر ابن خلدون اینگونه تعریف شده است: «علم هیئت، علمی است که از حرکات کواکب ثابته (و به چشم دیدنی) و کواکب متحرکه و متحیره (قمر، عطارد، زهره، مریخ، مشتری، زحل) بحث میکند و از روی این حرکات، و به طرق هندسی، بر اشکال و اوضاع افلاک استدلال میکنند و از فروع آن علم ازیاج یا دانش زیجهاست»[1]
علم هیئت دانشی قدیمی است که با نجوم کروی بیشترین اشتراک موضوعی دارد. تفاوت علم هیئت با نجوم کروی غالباً در اهداف علمی، اصطلاحات و شیوههای استدلال میباشد و در نتایج و موضوعات تا حدود زیادی همسان هستند.