حبس خانگی
From Wikipedia, the free encyclopedia
حبس خانگی یا حصر خانگی یا بازداشت خانگی از نگاه حقوقی یعنی حوزه آزادی یک شخص توسط صاحبان قدرت محدود به خانه یا محل سکونت او شود. معمولاً در این شرایط هرگونه سفر، ملاقات با دیگران، ابراز عقیده یا ارتباط با دنیای خارج از خانه ممنوع یا بسیار محدود میشود. بازداشت خانگی به عبارتی جایگزین خفیفی برای بازداشت در زندان است.
بازداشت خانگی در شرایطی استفاده میشود که مجازات زندان به دلایل مختلف مناسب به نظر نمیرسد و اغلب توسط دولتها و حکومتها علیه مخالفان سیاسی اعمال میشود. بهطور معمول شخصی که در بازداشت خانگی قرار میگیرد به ابزارهای ارتباطی دسترسی ندارد و اگر ارتباطات الکترونیکی مجاز باشد، یقیناً مکالمات و ارتباطات کنترل و شنود میشود.
تنها در برخی موارد استثنایی ممکن است فردی را بدون داشتن وکیل قانونی و بدون هیچگونه حکم قضایی تحت بازداشت خانگی قرار دهند. در برخی از کشورها در پی انتقادات شدید به این مجازات در طی سالیان، بازداشت خانگی به عنوان مصداقی از نقض حقوق بشر شناخته شدهاست. دربسیاری از کشورهای با حکومت استبدادی بازداشت خانگی با انگیزه سیاسی و به عنوان سادهترین راه برای محدود کردن مخالفان شناخته میشود.