جعفر بن علی
From Wikipedia, the free encyclopedia
جعفر بن علی (۲۲۶ – ۲۷۱ هجری قمری) پسر علی النقی امام دهم شیعیان و برادر حسن عسکری (امام یازدهم شیعیان دوازدهامامی) است. در زمان حیات حسن عسکری کشمکشهای زیادی بر سر امامت شیعیان بین جعفر و حسن عسکری و طرفداران دو برادر بهوجود آمد. سید رفیع الدین رفیعی از شاگردان مجتهد مجتهدی سیستانی، شیخ مولوی قندهاری، ودیگر بزرگان حوزه اخیراً کتابی به نام طهر مطهر نگاشته و در آن به جمعآوری نظرات بزرگانی پرداخته از جمله: آیتالله سید محمود مجتهدی سیستانی آن را تقیهٔ جعفر و برای حفظ جان امام زمان میدانند؛ و همچنین بزرگانی مثل ابوالحسن عبیدلی از علمای مجتهد قرن ۳۳۸–۴۳۶ جعفر را نه تنها کذاب نمیداند بلکه او را دارای محاسن اخلاقی میداند که این مطلب را شاگرد عبیدلی در کتاب المجدی فی الانساب صفحه۱۳۶ از قول استادش بیان میکند. همچنین مؤلف دلایل زیادی بر پاک بودن و مطهر بودن فرزندان ائمه در کتاب طهر مطهر آورده است که در کتاب طهر مطهر آمده است و همه فرزندان ائمه را مطهر میداند.
جعفر | |
---|---|
زادهٔ | ۲۲۵ (قمری) مدینه |
درگذشت | ۲۷۰ (قمری) |
مدفن | سامرا |
محل زندگی | سامرا |
همسر(ها) | اسما بنت عبدالله جعفر رقیه بنت ابو احمد موسی مبرقع |
فرزندان | ابوالقاسم ادریس بن جعفر ابوالحسن علی بن جعفر ابوعلی حسین بن جعفر فاطمه بنت جعفر |
والدین |
|
خویشاوندان | عموی مهدی |