در پی اعلام نتایج دهمین دورهٔ انتخابات ریاست جمهوری ایران و اعلام پیروزی دوبارهٔ محمود احمدی‌نژاد، تظاهرات و راهپیمایی‌های کم سابقه‌ای در خیابان‌ها و میدان‌های تهران و همچنین شهرهای دیگر ایران، توسط معترضان به نحوهٔ شمارش آرا و حامیان میرحسین موسوی، رقیب اصلی احمدی‌نژاد در انتخابات، در ماه‌های خرداد و تیر ۱۳۸۸ به راه افتاد که بزرگ‌ترین راهپیمایی‌های اعتراضی در تاریخ ۳۰ سال جمهوری اسلامی ایران بود.

اطلاعات اجمالی تظاهرات مردمی در انتخابات ریاست جمهوری ایران ۱۳۸۸, جایگاه ...
تظاهرات مردمی در انتخابات ریاست جمهوری ایران ۱۳۸۸
جایگاهایران: تهران، قم، اهواز، اراک، بندرعباس، بجنورد، بیرجند، بابل، بوشهر، اصفهان، کاشان، کرج، کرمان، کرمانشاه، خوی، مشهد، قزوین، رشت، ساری، شهرکرد، شیراز، تبریز، ارومیه، یزد، زاهدان

جهان تجمعات ایرانیان در کشورهای خارجی
 ایالات متحده آمریکا: آتلانتا، آستین، بوستون، شارلوت، شیکاگو، کلمبوس، دالاس، دنور، هیوستون، ایندیاناپلیس، ایرواین، لاس کروسس، لس آنجلس، مدیسون، میامی، مینیاپولیس، نیویورک، اورلاندو، فیلادلفیا، پورتلند، سن دیگو، سان فرانسیسکو، سان خوزه، سیاتل، تمپی، واشینگتن، دی.سی.
 کانادا: کلگری، ادمونتون، هالیفاکس، همیلتون، لندن، مونترآل، اتاوا، تورنتو، ونکوور، واترلو
 آلمان: برلین، بوخوم، کلن، دورتموند، دوسلدورف، فرانکفورت، هامبورگ، هایدلبرگ، مونستر
 سوئد: استکهلم، یوتبری، مالمو،
 هلند: لاهه، آمستردام، ماستریخت،
 ایتالیا: رم، میلان، تورین، فلورانس
  سوئیس: ژنو، زوریخ، برن
 استرالیا: کانبرا، سیدنی، ملبورن
 اسپانیا: مادرید
 اوکراین: کی‌یف، خارکوف
 بریتانیا: لندن، منچستر، شفیلد
 امارات متحده عربی: ابوظبی، دبی
 فرانسه: پاریس
 نیوزیلند: اوکلند، کرایست‌چرچ، ولینگتون
 مالزی: کوالا لامپور
 پرتغال: لیسبون
 اتریش: وین
 رومانی: بخارست[1]
 مجارستان: بوداپست[2]
 ارمنستان: ایروان
 جمهوری چک: پراگ
 ژاپن: توکیو، یوکوهاما، اوساکا، کیوتو، ناگویا
 دانمارک: کپنهاگ، آرهوس
 نروژ: اسلو، برگن، تروندهایم
 کره جنوبی: سئول، بوسان
 روسیه: مسکو
 اسرائیل: تل‌آویو
تاریخاز ۲۳ خرداد ۱۳۸۸ تا ۲۲ خرداد ۱۳۹۰
گونهتظاهرات و درگیری‌های خیابانی
کشته‌شدگانآمارهای متفاوت:
*کمیته بررسی این حوادث در مجلس شورای اسلامی به عنوان منبع رسمی هنوز آماری در خصوص تعداد کشته شدگان ارائه نکرده‌است.[7]
بستن
ندا آقاسلطان، دانشجوی رشته فلسفه در روز سی‌ام خرداد در خیابان کارگر تهران به ضرب گلوله کشته شد. مقامات حکومت ادعا کرده‌اند مرگ وی به قصد کشته‌سازی بوده.

در جریان سرکوب معترضان توسط نیروهای پلیس و شبه‌نظامیان بسیج و سپاه پاسداران، به ویژه در روزهای ۲۵ و ۳۰ خرداد ۱۳۸۸، تعدادی از معترضین و عابرین کشته و مجروح شدند.

هیچ آمار رسمی در مورد تعداد کشته‌شدگان این حوادث از سوی دولت ایران منتشر نشده‌است. اما «کمیته پیگیری امور آسیب‌دیدگان حوادث پس از انتخابات» که توسط میرحسین موسوی و مهدی کروبی تشکیل شده در شهریور ماه ۱۳۸۸، فهرستی شامل نام ۷۲ تن از کسانی که در خشونت‌های پس از انتخابات کشته شدند را به مجلس شورای اسلامی ارائه کرد. شمار زیادی از این افراد به وسیله گلوله کشته شده و شمار قابل توجهی نیز بر اثر ضرب و شتم و از جمله اصابت باتون جان خود را از دست داده‌اند و از این تعداد هفت نفر در حمله نیروهای امنیتی به کوی دانشگاه تهران از شامگاه روز ۲۴ خرداد تا بامداد ۲۵ خرداد جان باختند.[8] مرگ عده‌ای نیز بر اثر ضرب و جرح، شکنجه شدید و بدرفتاری زندانبانان با آنان در بازداشتگاه‌هایی از جمله بازداشتگاه کهریزک بوده‌است.

روزنامه گاردین چهل روز پس از انتخابات از کشته شدن حداقل ۸۰ نفر از معترضان در جریان ناآرامی‌های ایران خبر داد. هرچند نهادهای حقوق بشری و معترضان کشته‌شدگان را بیش از این و بالغ بر صدها نفر می‌دانند.[9] تعداد ۷۸ نفر از جانباختگان شناسایی شده‌اند.[10]

آمار هواداران حاکمیت

در پی انتشار اخبار کشته شدن ده‌ها نفر در جریان اعتراضات، هواداران دولت مدعی شدند بسیاری از این کشته‌شدگان جزو نیروهای بسیج بوده‌اند. سیدعلی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی در اولین نماز جمعه بعد از انتخابات مدعی شد نیروهای بسیج توسط معترضان ترور شدند؛ وی گفت:

«الان همین چند نفری که در این قضایا کشته شدند؛ از مردم عادی، از بسیج، جواب اینها را کی بناست بدهد؟... [اینکه] در خیابان از شلوغی استفاده کنند، بسیج را ترور کنند، عضو نیروی انتظامی را ترور کنند.»

مجتبی ذوالنور، جانشین نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران، علت اعلام نشدن نام این افراد را محافظت از جان خانواده‌های آنان دانست.[11]

وبگاه پرچم از رسانه‌های هوادار دولت احمدی‌نژاد تعداد کشته‌شدگان را ۳۶ نفر اعلام کرده که بیش از ۷۰ درصد آن‌ها و خانواده‌شان از موافقان نظام و نیروهای بسیج یا مردم عادی و رهگذر بوده و بقیه در هنگام تهاجم و اغتشاش آفرینی کشته شده‌اند. این سایت اسامی ۳۳ نفر را اعلام کرده و سه نفر دیگر را مجهول الهویه دانسته. سه نفر نیز در بازداشتگاه کهریزک کشته شده‌اند: محسن روح الامینی، امیر جوادی‌فر و محمد کامرانی.[12]

سرتیپ عبدالله عراقی، فرمانده سپاه تهران بزرگ تعداد کشتگان را ۲۴ نفر اعلام کرده که ۱۲ نفر آنان بسیجی بوده‌اند.[13]

حسین صفار هرندی وزیر ارشاد دولت نهم تعداد کشته شدگان را نزدیک به ۴۰ نفر اعلام می‌کند که ۱۰ نفر بسیجی بودند و ۲۰ نفر دیگر مردم مظلومی که گرفتار حادثه‌سازی فتنه‌انگیزان شدند و ۱۰ نفر باقی‌مانده نیز معلوم نشده به دست چه کسانی کشته شده‌اند.[14] ولی تاکنون این مسولین افرادی را که بنا بر اظهاراتشان از بسیج کشته شده‌اند را معرفی نکردند.[15] این در حالی است که رسانه‌های نزدیک به دولت اسامی چند نفر از کشته‌شدگان این حوادث را به عنوان بسیجی معرفی نمود. اما رسانه‌های اصلاح‌طلب انتساب این افراد به بسیج را تکذیب نمودند.[16]

یک سال پس از حوادث بعد از انتخابات هوادارن دولت، تجمعی در مهدیه تهران به مناسبت «بزرگداشت شهدای فتنه» برگزار کردند که کاظم صدیقی در آن «شهدای پس از انتخابات» را «مظلوم‌ترین شهدای دوران انقلاب تاکنون» دانست.[11]

نام و شرح کشته‌شدگان

در اعتراضات سراسری ۱۳۸۸ خورشیدی، شماری از ایرانیان، کشته شدند.[17]

  • دست کم ۸ نفر در اثر تیراندازی نیروهای مسلح بسیج (لباس شخصی‌ها) پس از راهپیمایی ۲۵ خرداد کشته شدند.[18]
  • در اثر یورش نیروهای انصار حزب‌الله و بسیج به دانشگاه شیراز دو تن کشته شدند.[19]
  • گزارش پرسنل سه بیمارستان شهر تهران از حداقل ۳۴ کشته در راهپیمایی روز سی‌ام خرداد در تهران حکایت دارد. ۱۹ جسد در بیمارستان امام خمینی، ۸ جسد در بیمارستان رسول اکرم و۷ جسد در بیمارستان لقمان حکیم در همان شب تحویل سردخانه‌های این بیمارستان‌ها شده‌است. چندین بیمارستان اصلی دیگر هم در مسیر راهپیمایی آن روز قرار دارد که مطمئناً مجروحان و کشته شده‌های دیگری نیز به این بیمارستان‌ها منتقل شده‌اند.[20]
  • کمیته پیگیری حقوق بازداشت‌شدگان و آسیب‌دیدگان حوادث بعد از انتخابات که از جانب میرحسین موسوی و مهدی کروبی تشکیل شده از مراجعه خانواده‌های ۴۶ نفر از مفقودان رویدادهای اخیر که هیچ آگاهی از آنان در دست نیست به این کمیته خبر داده‌است.
    به گفته ارون رودز، سخنگوی کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران: این‌گونه به‌نظر می‌رسد که تعداد زیادی از کسانی که تصور می‌شود در مکان‌های نامعلومی در بازداشت هستند یا در بازداشت‌های بی‌ارتباط با دنیای خارج نگهداشته شده‌اند، احتمالاً می‌توانند جزو کشته شدگان باشند… اگر این مورد صحت داشته باشد، تاریخ در مورد این حوادث نه تنها به عنوان حادثه‌ای که در آن خشونت بسیار زیاد استفاده شده بلکه به عنوان یک کشتار دسته‌جمعی یاد خواهد کرد.[20]
  • کمیته بین‌المللی مبارزه با اعدام فهرستی از نام و مشخصات ۶۶ نفر را که در ناآرامی‌های اخیر کشته شده‌اند منتشر کرده‌است.[21]
  • خانواده سهراب اعرابی که در ناآرامی‌های تهران کشته شده‌است، گفته‌اند که آلبومی حاوی تصاویر ۵۰ تا ۶۰ نفر از کشته شدگان حوادث اخیر به آن‌ها نشان داده شده بود.

خانواده یکی از مفقودین به خبرنگار نوروز سایت جبهه مشارکت گفته «وی را به سردخانه‌ای در جنوب غربی تهران که مخصوص نگهداری میوه و محصولات لبنی بوده‌است برده‌اند و آلبومی دراختیارش گذاشته‌اند که تصویر صدها کشته در آن بوده‌است تا جنازه فرزندش را از بین آن‌ها پیدا کند. به گفته وی دیدن تصاویر کشته شده‌ها نزدیک به نیم ساعت به طول انجامیده‌است. وی افزود در زمان خروج از این سردخانه پیکر صدها شهید را دیده‌است که در آنجا روی هم گذاشته شده بودند.» [نیازمند منبع]

  • علی فضلی، فرمانده سپاه سیدالشهدای استان تهران، در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت در جریان «خنثی کردن تلاش عقبهٔ فتنه‌ای که در خانه‌های تیمی کشف شد»، ۸ تن از بسیجیان کشته و حدود ۳۰۰ نفر نیز مجروح شده‌اند.[22][23]
  • روزنامه لوفیگارو با برخی پزشکان ایرانی که به تازگی ایران را ترک کرده و شاهد کشتارها بوده‌اند مصاحبه کرد. این افراد تعداد کشته شدگان را بیش از ۹۰ تن برآورد کردند. همچنین گفتند که مجروحان توسط بسیج و نیروهای امنیتی دستگیر و به بیمارستانهای نظامی منتقل می‌شدند. همچنین پزشکان گفتند که قسمتی از اجساد کشته شدگان را جدا می‌کردند. پزشکان احتمال می‌دهند این اقدام برای از بین بردن شواهد تیراندازی به مردم انجام شده باشد.[24]

سهراب اعرابی یک جوان ۱۹ ساله معترض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری دهم که در جریان اعتراضات و راهپیماییها در روز ۲۵ خرداد، در جریان تیراندازی یک عضو بسیج از پشت‌بام پایگاه ۱۱۷ عاشورا (در تقاطع خیابان آزادی و خیابان جناح) به ضرب گلوله آن بسیجی جان باخت. برخی رسانه‌ها پس از تحویل جسد وی به خانواده اش اعلام کرده بودند که این جوان پس از دستگیر شدن توسط نیروهای امنیتی، زیر «شکنجه‌ها» در زندان اوین جان باخته‌است اما یکی از بستگان نزدیک او معتقد است که وی بر اثر اصابت دو گلوله به زیر قلب و سر، جان باخته‌است و به علت نداشتن مدرک شناسایی در این مدت هویت وی مشخص نشده بود.[25]

فهرست جان‌باختگان

در بازداشتگاه کهریزک

در روز ۲۵ خرداد ۱۳۸۸

در روز ۳۰ خرداد ۱۳۸۸

  • ندا آقاسلطان در خیابان کارگر شمالی به علت اصابت گلوله به سینه کشته شد.
  • حمید حسین‌بیگ عراقی در نزدیکی میدان آزادی به علت اصابت گلوله به سینه به قتل رسید.[58]
  • ابوالفضل عبداللهی در مقابل دانشگاه صنعتی شریف به دلیل اصابت گلوله به پشت سر جان باخت.[59]
  • محسن حدادی در خیابان نصرت به دلیل اصابت گلوله به پیشانی جان باخت.[60]
  • فاطمه سمسارپور به ضرب گلوله جان باخت.[61]
  • اشکان سهرابی بر اثر اصابت سه گلوله به سینه‌اش در گذشت.[62]
  • رضا طباطبایی در خیابان آذربایجان به دلیل برخورد گلوله به سرش کشته شد.[63]
  • سالار طهماسبی در خیابان جمهوری به دلیل اصابت گلوله به پیشانی جان باخت.[64]
  • بهزاد مهاجر در نزدیک میدان آزادی با شلیک گلوله نیروهای نظامی به قتل رسید.[65]
  • مسعود هاشم‌زاده به ضرب گلوله جان باخت.[66]
  • ایمان هاشمی در خیابان آزادی به دلیل اصابت گلوله به چشم جان باخت.
  • میلاد یزدان‌پناه بر اثر تیراندازی نیروهای امنیتی جان باخت.
  • کاوه سبزعلی‌پور در اثر اصابت گلوله شلیک شده از بام مسجد لولاگر کشته شد.[67]
  • سعید عباسی فر گلچی در خیابان رودکی به دلیل اصابت گلوله به قتل رسید.[68]
  • محمدحسین فیض در نزدیکی پایگاه بسیج مقداد به علت اصابت گلوله به پشت سرش به قتل رسید.
  • علی فتحعلیان بر اثر شلیک مستقیم گلوله از بام مسجد لولاگر کشته شد.[69]
  • مسعود خسروی به دلیل اصابت گلوله به قتل رسید.[70]
  • عباس دیسناد بر اثر ضربات باتون به سرش و ضربه‌مغزی شدن، بعد از ۳ روز به کما رفتن، در بیمارستان درگذشت.[71][72]
  • عالم تبعه افغانی در خیابان خوش جنوبی به دلیل اصابت گلوله جان باخت.[73]

در روز عاشورا

در روز ۲۵ بهمن ۱۳۸۹

در روز ۱ اسفند ۱۳۸۹

  • حامد نورمحمدی از روی پل روگذر حد فاصل میدان دانشجو و میدان نمازی در شیراز توسط مأموران امنیتی به پایین پرت شده و کشته شد.[90][91]

در روز چهارشنبه‌سوری ۱۳۸۹

دیگر کشته‌شدگان

آمار کشتگان اعتراضات تظاهرات ۱۳۸۸

روی هم رفته، ۷۸ تن در جریان اعتراضات خیابانی ۱۳۸۸ (تا ۱۳۹۰) توسط نظام جمهوری اسلامی ایران کشته شدند.[111][112][113]

جستارهای وابسته

منابع

پیوند به بیرون

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.