ثئوفراستوس
فیلسوف قدیم یونانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
ثئوفراستوس (تئوفراستوس - Theophrastos) (۲۸۷–۳۷۲ پ. مΘεόφραστος) در شهر اِرِسوس (Eresos) در جزیرهٔ لسبوس (Lesbos) متولد شد و در آتن نخست شاگرد افلاطون و سپس ارسطو بود. به علت نفوذ سخن و شیرینی گفتارش، ارسطو به وی لقب تئوفراستوس یعنی «سخنگوی خدایی» داد، در حالی که نام اصلی وی تورماتوس (Turmatos) بوده است. ارسطو وی را سرپرست فرزند خود و سپس وصی خویش کرد. وی از سال ۳۲۱، یعنی پس از مرگ استادش تا پایان عمر سرپرست مدرسهٔ ارسطو (لوکیوم - lyceum) بود.
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
اطلاعات اجمالی ثئوفراستوس, زادهٔ ...
ثئوفراستوس | |
---|---|
زادهٔ | c. 371 BC Eresos |
درگذشت | c. 287 BC (aged 83 or 84) آتن |
دوره | فلسفه دوران باستان |
حیطه | فلسفه غرب |
مکتب | فلسفه مشاء |
علایق اصلی | فلسفه اخلاق، دستور زبان، تاریخ، منطق، متافیزیک، تاریخ طبیعی، فیزیک، گیاهشناسی |
ایدههای چشمگیر | Prosleptic و hypothetical syllogisms قیاس استثنائی and نفی تالی |
تأثیرگذار بر | |
بستن