ترانزیستور اثر میدان
From Wikipedia, the free encyclopedia
ترانزیستور اثر میدان یا فِت، دستهای از ترانزیستورها هستند که مبنای کار کنترل جریان، در آنها توسط یک میدان الکتریکی صورت میگیرد. با توجه به اینکه در این ترانزیستورها تنها یک نوع حامل بار (الکترون آزاد یا حفره) در ایجاد جریان الکتریکی دخالت دارند، میتوان آنها را جزو ترانزیستورهای تکقطبی محسوب کرد که در مقابل ترانزیستورهای دوقطبی (که حاملهای اکثریت و اقلیت همزمان در آنها نقش دارند) قرار میگیرند.[1] ترانزیستورهای اثر میدان دارای سه پایهٔ سورس، درین و گیت هستند. این دسته از ترانزیستورها خود به دو گروه ماسفت و جیفت تقسیم میشوند. در این نوع ترانزیستورها، برخلاف ترانزیستورهای دوقطبی پیوندی که کنترل جریان امیتر و کلکتور با جریان ورودی به بیس صورت میگیرد، کنترل جریان سورس و درین با اعمال ولتاژ به گیت صورت میگیرد.