عقد بیع
From Wikipedia, the free encyclopedia
عقد بیع قرارداد یا عقدی است که به موجب آن شخصی، مالی را در ازای مال دیگر به شخص دیگری واگذار کند (که معمولا پول است)به نحوی که مالک مال (فروشنده)، مالکیت کالای خود را در مقابل پول یا مالی که دریافت میکند به طرف مقابل (خریدار) انتقال دهد و طرف نیز در مقابل دریافت کالا، پول یا مال خود را به فروشنده بدهد.[1] عقد بیع به محض انشای ارادهٔ طرفین تشکیلدهندهٔ آن، یعنی بایع و مشتری، تحقق مییابد و دارای اثر حقوقی میشود. بیع در لغت به معنای خرید و فروش و داد و ستد میباشد و و در اصطلاح فقهی ایجاب و قبولی است که بر نقل ملک در مقابل عوض معلوم و متعین دلالت کند.[2] اقسام بیع عبارتند از: ۱_ بیع عین معین ۲_بیع عین کلی در معین ۳_ بیع عین کلی در ذمه