یوگنی برتلس
خاورشناس روس / From Wikipedia, the free encyclopedia
یِوگِنی ادواردویچ برتلس (به انگلیسی: Evgeny Edvardovich Berthels)، (دسامبر ۱۸۹۰-اکتبر ۱۹۵۷)، خاورشناس روس و از برجستهترین کارشناسان ادبیات ملل آسیای مرکزی و صاحب پژوهشهای فراوان در ادب و تصوف ایرانی و تاریخ فرهنگ و ادبیات آسیای مرکزی بود.
وی تباری دانمارکی داشت و در سن پترزبورگ زاده شد. با آنکه در آغاز تحصیلات خویش را در حقوق و موسیقی انجام داد اما شوق او بیشتر متوجه زبان و ادبیات فارسی و ترکی بود. در ۱۲۹۷ ش / ۱۹۱۸ م دانشجوی کنسروراتوآر و بخش خاورشناسی دانشگاه دولتی پتروگراد شد. استادان او رماسکویچ، فریمان، بارتولد و اولنبرگ بودند.
برتلس پس از آنکه تحصیلات خود را در بخش زبانهای شرقی آن دانشگاه به پایان رساند، در موزه آسیایی آکادمی علوم شوروی به کار پرداخت و تا پایان عمر، به مدت ۳۷ سال، در همین موزه به تحقیق و تتبع پرداخت. او ضمن پژوهش در این مرکز، به معلمی زبان و ادب فارسی در «موسسه زبانهای زنده» منصوب گردید و در ۱۳۰۷ ش۱۹۲۸/ م به توصیه بارتولد به عنوان استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه دولتی پتروگراد برگزیده شد.
برتلس در ۱۳۱۱ش/ ۱۹۳۲ م، به جز مسئولیتهای پیشین، ریاست بخش زبانشناسی شعبه تاجیکی آکادمی علوم شوروی را نیز برعهده گرفت. بعدها به ترتیب عضووابسته آکادمی علوم شوروی، فرهنگستان ایران، و مجمع عربی دمشق گردید.
وی بیش از دو دهه یکی از استادان مسلم خاورشناسی و راهنمای دو سه نسل از شرق شناسان اتحاد جماهیر شوروی، و نویسنده مقالاتی بسیار در دائرةالمعارف اسلام و نیزنشریههای وزین دوران خود گردید. حاصل سالها مطالعه و پژوهش این محقق ۲۹۵ تألیف بود.
او در سال ۱۹۵۷ در مسکو درگذشت.