بازگشت به صهیون
From Wikipedia, the free encyclopedia
بازگشت به صهیون (عبری: שִׁיבָת צִיּוֹן or שבי ציון) رویدادی است که در عزرا-نحیما از کتاب مقدس عبری ضبط شدهاست، که در آن یهودیان از پادشاهی یهودا—اسیران یهودی در بابل مستقر در امپراتوری بابل نو— به دنبال سقوط بابل آزاد شدند. پس از آزادی آنها، پادشاه ایران کوروش بزرگ اعلامیهای به نام فرمان کوروش صادر کرد که به یهودیان آزاد شده تبعید شده از پادشاهی یهودا امکان بازگشت به اورشلیم و یهودیه را داد که به عنوان یهود مدینه زیر شاهنشاهی هخامنشی شروع به کار کرده بود.