باجی‌رائوی اول

باجی‌رائوی اول (انگلیسی: Bajirao I؛ ۱۸ اوت ۱۷۰۰ – ۲۸ آوریل ۱۷۴۰) پیشوای امپراتوری مراتا در هند بوده است. وی از زمان انتخاب توسط شیواجی، پادشاه مراتی، تا پایان عمر به مدت قریب به بیست سال صاحب مقام پیشوایی بوده است. دوران پیشوایی باجی‌رائوی اول، اوج قدرت گرفتن پیشوایان در امپراتوری مراتا است. وی، در دوران بیست‌سالهٔ سپهسالاری‌اش، در هیچ نبردی شکست نخورده است. گسترش امپراتوری مراتا در شمال و شکست گورکانیان مهمترین جنگاوری‌های دوران وی است. داستان دلدادگی باجی‌رائوی اول به شاهدختی مسلمان به نام مستانه که به عنوان همسر دوم وی اختیار گردیده، از غنایی‌ترین داستان‌های تاریخ هند است.

پیشوا[1] باجی‌رائوی اول बल्लाळ[2]
श्रीमंत बाजीराव बल्लाळ(बाळाजी)भट
پیشوای امپراتوری مراتا
دوره مسئولیت ۲۷ آوریل ۱۷۲۰ – ۲۸ آوریل ۱۷۴۰
پادشاه	شاهو
پس از	بالالپانت
پیش از	بالاجی باجی‌رائو
اطلاعات شخصی
زاده	۱۸ اوت ۱۷۰۰
درگذشته	۲۸ آوریل ۱۷۴۰ (۳۹ سال) راورخدی
همسر(ان)	Kashibai، مستانه

منابع

1. Arvind Javlekar (2005). Lokmata Ahilyabai. Ocean Books (P)Ltd.
2. James Heitzman (2008). The City in South Asia. Routledge.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bajirao I». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون