بافت پوششی
بافتی که روی اندامهای جانداران را میپوشاند / From Wikipedia, the free encyclopedia
بافت پوششی یا اپیتلیوم (به انگلیسی: Epithelium) بافتی است که از سلولهای چندضلعی اجتماع یافتهای تشکیل شدهاست که پوشش سلولی سطوح خارجی و داخلی بدن از جمله پوست، دیوارهٔ رگها و حفرههای کوچک را میپوشاند. بسیاری از غدد نیز از بافت پوششی تشکیل شدهاند. این بافت در بالای بافت همبند قرار گرفتهاست و این دولایه توسط غشای پایه از هم جدا میشوند.
در زبان یونانی، اپی، به معنای روی یا بالای و تلی به معنای بافت است. بافتهای پوششی دارای رگهای خونی در اطراف خود نمیباشند و بنابراین از طریق نفوذ غذا از بافتهای زیرین همبند، تغذیه میکنند. بافتهای پوششی میتوانند به صورت خوشهای از سلولها ی موجود باشند و به عنوان غدد درونریز و غدد برونریز عمل کنند. غدد درونریز و برون ریز به شدت با رگهای خونی احاطه شدهاند و از طریق آن تغذیه میکنند. در انسان بافت پوششی به عنوان یکی از ۴ بافت پایه بهشمار میآید. ۳ بافت دیگر بافتهای همبند، عضلانی و عصبی هستند. مادهٔ بین سلولی این بافت بسیار اندک است. اتصال بین سلولهای این بافت به دلیل وجود سلولهای چسبندگی، درهمفرورفتگیهای غشا و اتصالات بین سلولی بسیار قوی است. غشای پایه شبکهای از پروتیینهای رشتهای و پلی ساکاریدهای چسبناک است.