انور سادات
سومین رئیسجمهور مصر (۱۹۷۰–۱۹۸۱) / From Wikipedia, the free encyclopedia
محمد انور السادات (۲۵ دسامبر ۱۹۱۸ – ۶ اکتبر ۱۹۸۱) سیاستمدار و نظامی مصری بود. او سومین رئیسجمهور مصر بود و این سمت را از ۱۵ اکتبر ۱۹۷۰ تا روز ترورش توسط جهاد اسلامی مصر در ۶ اکتبر ۱۹۸۱ به عهده داشت.
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. |
انور سادات | |
---|---|
سومین رئیسجمهور مصر | |
دوره مسئولیت ۱۵ اکتبر ۱۹۷۰ – ۶ اکتبر ۱۹۸۱ | |
معاون رئیسجمهور | حسنی مبارک |
پس از | جمال عبدالناصر |
پیش از | صوفی ابو طالب (موقت) حسنی مبارک |
نخستوزیر مصر | |
دوره مسئولیت ۱۵ مه ۱۹۸۰ – ۶ اکتبر ۱۹۸۱ | |
رئیسجمهور | خودش |
پس از | مصطفی خلیل |
پیش از | حسنی مبارک |
دوره مسئولیت ۲۶ مارس ۱۹۷۳ – ۲۵ سپتامبر ۱۹۷۴ | |
رئیسجمهور | خودش |
پس از | عزیز صدقی |
پیش از | عبدالعزیز محمد حجازی |
معاون رئیسجمهور مصر | |
دوره مسئولیت ۱۹ دسامبر ۱۹۶۹ – ۱۴ اکتبر ۱۹۷۰ | |
رئیسجمهور | جمال عبدالناصر |
پس از | حسین الشافعی |
پیش از | علی صبری |
دوره مسئولیت ۲۸ فوریه ۱۹۶۴ – ۲۶ مارس ۱۹۶۴ | |
رئیسجمهور | جمال عبدالناصر |
پس از | حسین الشافعی |
پیش از | زکریا محییالدین |
رئیس مجلس مصر | |
دوره مسئولیت ۲۱ ژوئیه ۱۹۶۰ – ۲۰ ژانویه ۱۹۶۹ | |
رئیسجمهور | جمال عبدالناصر |
پس از | عبداللطیف بغدادی |
پیش از | محمد لبیب سکوکیر |
اطلاعات شخصی | |
زاده | محمد انوار السادات ۲۵ دسامبر ۱۹۱۸ روستای میت ابوالکوم، استان منوفیه، مصر |
درگذشته | ۶ اکتبر ۱۹۸۱ (۶۲ سال) قاهره، مصر |
آرامگاه | یادبود سرباز گمنام، قاهره |
ملیت | مصر |
حزب سیاسی | حزب دموکراتیک ملی |
دیگر عضویتهای سیاسی | اتحادیه سوسیالیست عرب |
همسر(ان) | اقبال ماضیجهان سادات |
فرزندان | ۷ |
جایزهها | جایزه صلح نوبل (۱۹۷۸) |
امضا | |
خدمات نظامی | |
وفاداری | مصر |
خدمت/شاخه | نیروی زمینی مصر |
سالهای خدمت | ۱۹۳۸–۱۹۵۲ |
درجه | سرهنگ |
وی اولین حاکم یک کشور عرب بود که پیمان صلح با دولت اسرائیل امضاء نمود و این کشور را به رسمیت شناخت؛ در نتیجه به دلیل همین تلاشها برای برقراری صلح، جایزه صلح نوبل توسط بنیاد نوبل در سال ۱۹۷۸ به او اعطا گردید. هرچند این پیمان در افکار عمومی غرب و اسرائیل یک موفقیت جدی برای اسرائیل محسوب و انور سادات به عنوان فردی صلح طلب معرفی میشد اما افکار عمومی اغلب اعراب مسلمان مخالف این قرارداد بود.
در سپتامبر ۱۹۸۱، سادات اقدام به سرکوب و دستگیری گروههای چپ سیاسی در جهت آرام کردن و کنترل کامل اوضاع مصر نمود که موج دستگیریها، در خارج از مصر با محکومیتهایی مواجه شد.