سکته قلبی
From Wikipedia, the free encyclopedia
سکته قلبی (Myocardial infarction) که به آن آنفارکتوس میوکارد یا ام آی نیز میگویند، هنگامی اتفاق میافتد که جریان خون در بخشی از قلب کاهش یافته یا متوقف شود و باعث آسیب به عضله قلب شود.[1] شایعترین علامت درد یا ناراحتی قفسه سینه است که ممکن است به شانه، بازو، کمر، گردن یا فک تیر بکشد.[1] غالباً در مرکز یا سمت چپ قفسه سینه رخ میدهد و بیش از چند دقیقه طول میکشد.[1] ناراحتی ممکن است گاهی مانند معده درد شود.[1] علائم دیگر ممکن است شامل تنگی نفس، حالت تهوع، احساس ضعف، عرق سرد یا احساس خستگی باشد.[1] حدود ۳۰٪ افراد علائم غیرمعمول دارند.[1][8] در زنان گاهی درد قفسه سینه ظاهر نمیشود و در عوض درد گردن، درد بازو دارند یا احساس خستگی میکنند.[11] در میان افراد بالای ۷۵ سال، در حدود ۵٪ افرادی که دچار سکته شدهاند، علائم اندک بوده یا اصلاً وجود نداشتهاست.[12] سکته قلبی ممکن است باعث نارسایی قلبی، ضربان قلب نامنظم، شوک قلبی یا ایست قلبی شود.[3][4]
آنفارکتوس میوکارد | |
---|---|
نامهای دیگر | ام آی حاد، حمله قلبی |
سکته قلبی زمانی اتفاق میافتد که پلاک آترواسکلروتیک به آهستگی در پوشش داخلی شریان کرونر جمع شده و سپس بهطور ناگهانی پاره شود و باعث ایجاد فاجعهٔ ترومبوس، انسداد کامل عروق و مانع از رسیدن جریان خون به پایین دست شود. | |
تخصص | تخصص قلب، طب اورژانس |
نشانهها | درد قفسه سینه، تنگی نفس، تهوع، پیش سنکوپ، تعریق سرد، احساس خستگی؛ درد در ناحیهٔ گردن، فک، پشت، بازو و معده[1][2] |
عوارض | نارسایی قلبی، اختلال در ضربان قلب یا همان آریتمی، شوک قلبی، ایست قلبی[3][4] |
علت | معمولاً بیماری عروق کرونر[3] |
عوامل خطر | فشار خون بالا، مصرف دخانیات، دیابت شیرین، کمتحرکی، چاقی، چربی خون بالا[5][6] |
روش تشخیص | نوار قلب، blood tests, آنژیوگرافی کرونر[7] |
درمان | مداخله در عروق کرونر از راه پوست، ترمبولیز (باز کردن لخته با دارو)[8] |
دارو | آسپیرین، داروی نیتروگلیسیرین، هپارین[8][9] |
پیشآگهی | ۱۰ درصد خطر مرگ برای STEMI در کشورهای توسعه یافته[8] |
فراوانی | ۱۵٫۹ میلیون در سال ۲۰۱۵[10] |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
پیشنت پلاس | آنفارکتوس میوکارد |
بیشتر سکتهها به دلیل بیماری عروق کرونر رخ میدهند.[3] عوامل خطر شامل فشار خون بالا، استعمال دخانیات، دیابت، عدم ورزش، چاقی، کلسترول خون بالا، رژیم غذایی نامناسب و مصرف بیش از حد الکل است.[5][6] انسداد کامل عروق کرونر ناشی از پارگی پلاک آترواسکلروتیک معمولاً مکانیسم اساسی MI است.[3] سکته قلبی بهطور کمتر شایع، به علت اسپاسم عروق کرونر اتفاق میافتد، که ممکن است به دلیل کوکائین، استرس عاطفی قابل توجه (معروف به سندرم تاکوتسوبو یا سندرم قلب شکسته) و سرماخوردگی شدید باشد.[13][14] تعدادی آزمایش برای کمک به تشخیص مفید است، از جمله الکتروکاردیوگرام (نوار قلب)، آزمایش خون و آنژیوگرافی کرونر.[7] نوار قلب (ECG)، که ثبت کننده فعالیت الکتریکی قلب است، در صورت وجود ارتفاع ST، ممکن است STEMI را تأیید کند.[8][15] آزمایش خون معمولاً شامل تروپونین و کمتر کراتین کیناز نوع MB است.[7]
درمان فوری سکته قلبی حیاتی است.[16] آسپرین یک درمان فوری مناسب برای افراد مشکوک به سکته قلبی است.[9] نیتروگلیسیرین یا مواد مخدر ممکن است برای کمک به درد قفسه سینه استفاده شود. با این حال، آنها نتایج کلی را بهبود نمیبخشند.[8][9] اکسیژن اضافی در افرادی که سطح اکسیژن کم یا تنگی نفس دارند توصیه میشود.[9] در STEMI، درمانهایی که میتوانند جریان خون را به قلب بازگردانند، شامل مداخله در عروق کرونر از راه پوست (PCI) هستند، جایی که رگها تحت فشار باز میشوند و ممکن است استنت شوند، یا ترومبولیز، جایی که انسداد با استفاده از داروها برطرف میشود.[8] افرادی که دچار سکته قلبی غیر STEMI هستند (NSTEMI) اغلب با هپارین که رقیق کننده خون است درمان میشوند، به اضافه PCI در افراد در معرض خطر.[9] در افراد مبتلا به انسداد شرایین متعدد کرونر و دیابت، ممکن است جراحی بای پس شریان کرونر (CABG) به جای آنژیوپلاستی توصیه شود.[17] پس از سکته قلبی، بهطور معمول اصلاح سبک زندگی، همراه با درمان طولانی مدت با آسپیرین، بتا بلاکرها و استاتینها توصیه میشود.[8]
در سراسر جهان، در حدود ۱۵٫۹ میلیون سکته قلبی در سال ۲۰۱۵ رخ دادهاست.[10] بیش از ۳ میلیون نفر دارای STEMI و بیش از ۴ میلیون نفر دارای NSTEMI بودند. [18] STEMI تقریباً در مردان دو برابر زنان رخ میدهد.[18][19] سالانه حدود یک میلیون نفر دچار سکته قلبی میشوند.[3] در کشورهای پیشرفته، خطر مرگ در کسانی که STEMI داشتهاند حدود ۱۰٪ است.[8] میزان سکته قلبی برای یک سن مشخص بین سالهای ۱۹۹۰ و ۲۰۱۰ در سطح جهانی کاهش یافتهاست.[20] در سال ۲۰۱۱، سکته قلبی با هزینه ای در حدود ۱۱٫۵ میلیارد دلار برای ۶۱۲٬۰۰۰ بستری در بیمارستان، یکی از پنج بیماری پرهزینه در طی بستری شدن در بیمارستان در ایالات متحده بود.[21]