ابوالفضل الثائر
From Wikipedia, the free encyclopedia
ابوالفضل (ابوطالب) جعفربن محمد، الثائر فی اللّه، (متوفی ۳۵۰ قمری) فرمانروای علوی زیدی هُوسَمْ در نیمه اول فرن چهارم بود. او نوه پسری حسین الشاعر (مرعشی: حسین المحدّث)، برادر حسن اُطْروش و نوه دختری خود ناصر بود. او از سادات زیدی و معروف به سید ابیض بود. او و جانشنیانش عنوان حکومتی 'الثائر فی اللّه را اختیار کردند ولی هیچیک مدعی امامت زیدی نبودند.[1]