اس-۴۰۰

سامانه زمین به هوای اس-۴۰۰ «پیروزی» - (Triumph) (روسی: C-400 «Триумф») نسل جدید سامانه پدافند هوایی روسیه است که توسط «مرکز طراحی الماس» (Almaz Central Design) طراحی شده و به عنوان یک بهبود از خانواده پدافند هوایی اس-۳۰۰ به‌شمار می‌رود.

اس-۴۰۰
S-400 Triumf launch vehicle
نوع	سامانه موشکی سطح‌به‌هوای متحرک
خاستگاه	روسیه
تاریخچه خدمت
خدمت	۲۸ آوریل ۲۰۰۷
استفاده‌شده توسط	روسیه
تاریخچه تولید
طراح	Almaz/Antei Concern of Air Defence (PVO Kontsern)
سازنده	Fakel Machine-Building Design Bureau
تعداد ساخته‌شده	۱۵۲+ (سال ۲۰۱۵)
ویژگی‌ها
برد عملیاتی	400 km (40N6 missile) 250 km (48N6 missile) 120 km (9M96E2 missile) 40 km (9M96E missile)
بیشینهٔ سرعت	Mach 15 (48N6) Mach 2.9 (9M96E2) Mach 2.3 (9M96E)

اس - ۴۰۰ در سامانه نام‌گذاری در ناتو با نام اس‌آ-۲۱ (SA-21) شناخته می‌شود، این سامانه در گذشته با نام اس-۳۰۰پ‌ام‌یو-۳ (S-300PMU-3) شناخته می‌شد. این سامانه زمین به هوا قابلیت‌های سامانه‌های دیگر از سری اس-۳۰۰ را به چالش می‌کشد و طبق گفته روس‌ها برد آن حداقل دو بار بیشتر از برد ام‌آی‌ام-۱۰۴پاتریوت (MIM-104 Patriot) است.^[1]

به گفته منابع روسی اس-۴۰۰ قادر به تشخیص ۱۰۰ هدف به‌طور هم‌زمان و درگیر شدن با ۱۲ هدف به‌طور هم‌زمان از محدودهٔ ۴۰۰ کیلومتری است. این هدف‌ها می‌توانند از جمله انواع هواگرد، هواپیما، موشک‌های کروز و موشک‌های بالستیک باشند.^[2]

اس-۴۰۰ با داشتن قابلیت ۳ موشک مختلف، بسیار دوربرد ۴۰ان۶ (40N6)، دوربرد ۴۸ان۶ (48N6)، و موشک‌های با برد متوسط ۹ام۹۶ (9M96) قادر به پوشش کل عمل‌کرد مورد نیاز است. هر یک از این موشک‌ها دارای قابلیت‌های متفاوت است.اما تا کنون در هیچ جنگ و درگیری با موشک‌های بالستیک و هواپیماهای رادارگریز قابلیت‌های این سامانه به طور کامل و طبق گفته های روس‌ها به ورطه آزمایش قرار داده نشده است و بیشتر این قابلیت‌ها از طرف منابع روسی عنوان و تایید شده است.

پیشرفت

روند پیشرفت توسعهٔ سامانه اس-۴۰۰ در پایان سال ۱۹۹۰ میلادی (۱۳۶۹ خورشیدی) آغاز شد. این سامانه به‌طور رسمی توسط نیروی هوایی روسیه در ژانویه ۱۹۹۹ میلادی (دی ۱۳۷۷ خورشیدی) معرفی شد. در تاریخ ۱۲ فوریه ۱۹۹۹ میلادی (۲۳ بهمن ۱۳۷۷ خورشیدی)، اولین آزمایش در یار کاپوستین در آستراخان که موفقیت‌آمیز گزارش شده بود؛ انجام شد. با این نتیجه، سامانه اس-۴۰۰ برای به کار گرفته شدن بوسیلهٔ ارتش روسیه در سال ۲۰۰۱ میلادی (۱۳۷۹ خورشیدی) آماده می‌شد.^[3]

در نهایت این پروژه در فوریه سال ۲۰۰۴ میلادی (بهمن ۱۳۸۲ خورشیدی) اعلام شد. در ماه آوریل، یک موشک بالیستیک با موفقیت در یک آزمایش رهگیری و هدف قرار گرفت.^[4][5]

درختنامهٔ خانوادهٔ اس ۳۰۰

خانوادهٔ اس-۳۰۰

S-300V

S-300P

S-300F

S-300V1

S-300V2

S-300PT

S-300PS

Fort

Rif

S-300VM

S-300PT-1

S-300PM

S-300PMU

Fort-M

Rif-M

Favorit-S

S-300VM1

S-300VM2

S-300PT-1A

S-300PM1

S-300PMU1

Antey 2500

S-300PM2

S-300PMU2

نمونه‌های روسی

S-300V4

Favorit

نمونه‌‌های صادراتی

S-300VMD

S-400

خودرو حامل S-400

رادار S-400

بخش کنترل سامانه‌ S-400

ویژگی‌ها

اس-۴۰۰ قادر به تشخیص ۱۰۰ هدف به‌طور هم‌زمان و درگیر شدن با ۱۲ هدف به‌طور هم‌زمان از محدودهٔ ۴۰۰ کیلومتری است، از جملهٔ این هدف‌ها؛ هواپیما، موشک‌های کروز و موشک‌های بالستیک است.^[2]

اس-۴۰۰ با داشتن قابلیت ۳ موشک مختلف، بسیار دوربرد ۴۰ان۶ (40N6)، دوربرد ۴۸ان۶ (48N6)، و موشک‌های با برد متوسط ۹ام۹۶ (9M96) قادر به پوشش کل عمل‌کرد مورد نیاز است. هر یک از این موشک‌ها دارای قابلیت‌های متفاوت است.

۴۰ان۶

۴۰ان۶ (40N6) موشک بسیار دوربرد. قادر به نابود کردن هدف‌های هوایی در محدودهٔ تا ۴۰۰ کیلومتر و ارتفاع حداکثر ۳۰ کیلومتری

۴۸ان۶

۴۸ان۶ (48N6) موشک دوربرد. قادر به نابود کردن هدف‌های هوایی در محدودهٔ تا ۲۵۰ کیلومتر

۹ام۹۶

۹ام۹۶ (9M96) موشک با برد متوسط. قادر به نابود کردن هدف‌های هوایی در محدودهٔ تا ۱۲۰ کیلومتر

۹ام ۹۶ ایی

۹ام۹۶ایی (9M96e) موشک با برد کوتاه . قادر به نابود کردن هدف‌های هوایی در محدودهٔ تا ۴۰ کیلومتر

کاربران

 الجزایر

• نیروهای مسلح ملی خلق الجزایر^[6]

 بلاروس

• نیروهای مسلح بلاروس^[7]

 چین

• نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق^[8]

 هند

• نیروی هوایی هند^[9]

 روسیه

• نیروهای مسلح روسیه^[10]

 ترکیه

• نیروی هوایی ترکیه^[11]

گسترش

یک گردان معمولی اس-۴۰۰ از دست‌کم هشت سکوی پرتاب با ۳۲ موشک و یک پست فرماندهی سیار تشکیل شده‌است.^[12]

در تاریخ ۲۱ مه ۲۰۰۷ میلادی (۳۱ اردیبهشت ۱۳۸۶ خورشیدی)، نیروی هوایی روسیه اعلام کرد سامانه اس-۴۰۰ قبل از ۱ ژوئیه ۲۰۰۷ میلادی (۱۰ تیر ۱۳۸۶ خورشیدی) برای مأموریت‌های جنگی در اطراف مسکو و روسیه مرکزی قرار خواهد گرفت.^[13]

در تاریخ ۶ اوت ۲۰۰۷ میلادی (۱۵ مرداد ۱۳۸۶ خورشیدی)، اولین هنگ مجهز به اس-۴۰۰ به خدمت فعال ارتش در در نزدیکی مسکو درآمد.^[14]

جستارهای وابسته

• سامانه موشکی باور ۳۷۳
• اس ۳۰۰
• اس ۵۰۰
• ریم-۱۶۱ استاندارد ۳
• پیکان (موشک)
• تاد (سامانه ضد موشکی)

منابع

1. FAS.org - "S-400 Triumf"
2. Almaz S-300P/PT/PS/PMU/PMU1/PMU2 / Almaz-Antey S-400 Triumf / SA-10/20/21 Grumble / Gargoyle
3. "S-400 (SA-20 Triumf)". MissileThreat.com. Archived from the original on 25 February 2012. Retrieved December 10, 2010.
4. "Russia: New S-400 Air Defense System Coming Soon". Periscope Daily Defense News Capsules. April 4, 2001.
5. "Russia Trumpets New S-400 Missile System". BBC Monitoring. March 23, 2001.
6. Akramov (2015-07-14). "L'Algérie aurait commencé à déployer des S 400". MENADEFENSE (به فرانسوی). Retrieved 2023-03-21.
7. "ЦАМТО / / Александр Лукашенко: в Белоруссии поставлены на боевое дежурство ЗРС С-400 и ОТРК «Искандер»".
8. "Russia starts shipping S-400 air defense missile system to China: TASS cites source". Reuters. 18 January 2018. Archived from the original on 19 January 2018. Retrieved 28 April 2019.
9. GDC (2021-11-14). "India Receives First Batch Of S-400 Triumf". Global Defense Corp (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-15.
10. "Новый полковой комплект зенитной ракетной системы С-400 получили войска ПВО России". bmpd.livejournal.com. 13 September 2019. Retrieved 17 November 2019.
11. "S-400 tartışmaları ve son gelişmeler". VeryansınTV. 26 August 2019.
12. Denisov, Anton (August 26, 2008). "Russia deploys S-400 air defense systems in Far East". RIA Novosti. Moscow, Russia. Retrieved December 9, 20102009-08-26. A regular S-400 battalion comprises at least eight launchers with 32 missiles and a mobile command post. {{cite news}}: Check date values in: |accessdate= (help)
13. "S-400 missile defense systems to start defending Moscow July 1". RIA Novosti. Moscow, Russia. May 21, 2007. Retrieved December 9, 2010.
14. "Russia to Belarus fearing of Ukraine". Charter97.org. April 15, 2008. Retrieved December 10, 2010. ...sources report the regiment based at Elektrostal is the 606th Guards 'Zenith' Rocket Regiment, 9th PVO Division, 1st PVO Corps, of the Special Purpose Command

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «S-400 (SAM)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.