عبدالجواد ادیب نیشابوری
From Wikipedia, the free encyclopedia
با محمدتقی ادیب نیشابوری اشتباه نشود.
عبدالجواد بجنگردی، معروف به ادیب نیشابوری (ادیب اول/ یکم)، ادیب، شاعر، محقق، مدرس و اندیشمند معروف دورهٔ مشروطه است. ادیب به دو زبان فارسی و عربی شعر میسرود. در تاریخ ادبیات صدوپنجاه سال اخیرِ نیشابور دو نفر معروف به «ادیب» بودند: یکی میرزا عبدالجواد بجنگردی معروف به «ادیب اول»، و دیگری شیخ محمدتقی ادیب نیشابوری معروف به «ادیب دوم» و متخلص به «راموز» که شاگرد ادیب اول بودهاست.[1]
اطلاعات اجمالی ادیب نیشابوری, نام اصلی ...
ادیب نیشابوری | |
---|---|
نام اصلی | عبدالجواد بجنگردی |
زاده | ۱۲۸۱ قمری ۱۲۴۳ خورشیدی ۱۸۶۴ میلادی نیشابور، روستای بیژنگرد |
محل زندگی | نیشابور و مشهد |
درگذشته | ۱۶ ذیالقعده ۱۳۴۴ قمری ۶ خرداد ۱۳۰۵ خورشیدی ۲۸ مهٔ ۱۹۲۶ میلادی مشهد |
آرامگاه | حرم امام رضا، نزدیک دارالحفاظ |
نام(های) دیگر | میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری |
لقب | ادیب نیشابوری، ادیب نیشابوری اول |
تخلص | ادیب |
پیشه | مدرس، شاعر، مدیر و نویسنده |
زمینه کاری | ادبیات فارسی و عربی، شعر، علوم اسلامی، کلام |
تحصیلات | قدیمه |
دوره | قاجاریه، مشروطه |
سبک نوشتاری | قاآنی، خراسانی، عراقی |
بنیانگذار | انجمن ادبی خراسان |
کتابها | شرح مُعَلَّقات سَبْع، شرح خطیب تبریزی، شرح بر حماسهٔ ابوتمّام |
دیوان اشعار | لآلی مکنونفارسی، به سعی عباس زرینقلم |
حوزه | مدرسهٔ خیرات خان، مدرسهٔ نواب |
همسر(ها) | لیلیٰ |
پدر و مادر | کربلایی حسین بجنگردی |
بستن