![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9f/Middlemarch0001.jpg/640px-Middlemarch0001.jpg&w=640&q=50)
ادبیات ویکتوریایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
ادبیات دوره ویکتوریا (به انگلیسی: Victorian literature) به آثار ادبی گفته میشود که در دوره پادشاهی ملکه ویکتوریا (۱۸۳۷–۱۹۰۱) خلق شدهاند. در واقع، دوره ویکتوریا پل و گذری از نویسندگان دوره رومانتیک به ادبیات متفاوت قرن بیستم است. در قرن نوزدهم رمان به برجستهترین گونهٔ ادبی در انگلستان تبدیل شد. آثار ادبی و نوشتههای این دوره تأثیرات عمده ای بر جنبههای زندگی مردم انگلستان از علم و اقتصاد و پیشرفت تکنولوژی گرفته، تا تحول در نظام طبقاتی و نقش دین در بین مردم گذاشتند. از جمله رمان نویسان مطرح این دوره میتوان به چارلز دیکنز، ویلیام تکری، خواهران برونته، جورج الیوت و توماس هاردی اشاره کرد.
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9f/Middlemarch0001.jpg/640px-Middlemarch0001.jpg)
دوران رومانتیک که پیش از دوران ویکتوریایی شکل گرفت، دورانی بود برای توصیفات درونی و آزادی بیان (با استفاده از شعر و نقاشی) در حالی که در دوران ویکتوریایی مقاله نویسان، رمان نویسان و شاعران در آثار خود وقایع روزانه مردم مثل خطر کار در کارخانهها، سختی و مشقات طبقه پایین دست جامعه و کیفیت زندگی زنان و کودکان را شرح میدادند. مثال برجسته این امر را میتوانید در آثار الیزابت برت براونینگ شاعر معروف و چارلز دیکنز و توماس هاردی که از رمان نویسان مطرح آن دوره بودند به وضوح مشاهده کنید. آثار براونینگ در زمینه کودکان کار باعث شهرت او در جامعه مرد سالار شد، جامعه مرد سالاری که زنان نویسنده اغلب مجبور بودند از نام مستعار مردانه استفاده کنند. چارلز دیکنز در حالی که مشکلات جامعه مثل اختلاف وضعیت مالی مردم را بیان میکرد، از طنز استفاده مینمود و از آرزوهای دست یافتنی صحبت میکرد. توماس هاردی هم از رمانهایش برای زیر سؤال بردن دین و نظام طبقهبندی استفاده میکرد.
شعر و تئاتر هم در دوران ویکتوریایی ارائه شد. رابرت براونینگ و آلفرد لرد تنیسون مشهورترین شاعران ویکتوریایی انگلستان بودند. در زمینه تئاتر تا دهههای پایانی قرن نوزدهم آثار قابل توجهی خلق نشد. از جمله نمایشنامه نویسان برجسته این دوره میتوان به گیلبرت و سالیوان، جورج برنارد شاو و اسکار وایلد اشاره نمود.