ادبیات عربی (عربی: الأدب العربي) به متون نظم و نثری و عامیانهای گفته میشود که به زبان عربی نگاشته یا سروده شده باشند.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
کلمه استفاده شده برای ادبیات در زبان عربی همچون ادبیات فارسی ادب میباشد که اشاره به آداب خاص و غنی انسانی و فرهنگ دارد.[1] ادبیات عربی به صورت نوشتاری و حروفی عمدتاً در قرن پنجم میلادی به بعد پدیدار شد و تا قبل از آن تنها تعداد کمی از آثار به صورت حروفی و الفبایی نوشته شده بود. ادبیات عرب در حقیقت به متون نظم و نثری که به زبان عربی نگاشته شده باشد میگویند. که شامل سیزده دانش نحو، صرف، عروض، قافیه، لغت، قرض، انشاء، خط، بیان، معانی، بدیع، محاضرات و اشتقاق میشود.[2]
ادبیات عرب پیش از اسلام
پیش از اسلام ادبیات عربی عمدتاً منحصر به اشعار قبیلهای بود که نوشته نمیشد و سینه به سینه نقل میشد.[نیازمند منبع]اعراب در تاریخ فرهنگ و ادب حضور طولانی داشتهاند تا آنجایی که در عصر جاهلی و قبل از ورود اسلام، معلقات سبع سروده شد و اکنون به تمام زبانهای دنیا ترجمه شدهاست. بسیاری از ایرانیان به زبان عربی شعر سروده و مایه ادبی ایران را به زبان جدید[مبهم] منتقل کردهاند.[3]
ادبیات عرب پسا اسلام
کتاب قرآن به عنوان بهترین یا یکی از بهترین آثار ادبی در زبان عربی شناخته میشود[4][5][6] و تأثیر بسزایی بر ادبیات عرب و فرهنگ عرب داشتهاست. ادبیات عرب عمدتاً در دوران طلایی اسلام شکوفا شد هرچند که تا عصر امروزین نیز فعال ماندهاست. نزول قرآن و احتیاج به فهم و تفسیر آن و نیز گسترش سریع ممالک اسلامی، باعث شد مسلمانان به ویژه ایرانیان لزوم تدوین علوم ادبی را بیابند. و این دانش با هدایت علی بن ابی طالب به ابو الاسود دوئلی آغاز گردید و بعدها توسط خلیل فراهیدی، سبیویه، کسایی، ابن هشام، ابن مالک، سیوطی، ابن حاجب، رضیالدین استر آبادی، تکامل یافت.[7]
جستارهای وابسته
منابع
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.