اختلال ناخوشی پیشاقاعدگی
نوعی اختلال افسردگی مرتبط با چرخه قاعدگی / From Wikipedia, the free encyclopedia
اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی (PMDD) حالتی بسیار شدیدتر از سندرم پیشاقاعدگی (PMS) است که بهعنوان یک اختلال روانتنی مشابه با افسردگی تکقطبی در نظر گرفته میشود.
بین ۲ تا ۱۰ درصد از زنان بین دوران بلوغ تا یائسگی، دچار PMDD میشوند و از این بابت، تن و روانشان بهطور جدی دچار آشفتگی و ناخوشی میشود. این اختلال، نوع شدیدی از سندرم پیشاقاعدگی است که هر ساله میلیونها زن را دچار اختلالاتی در زمینههای عاطفی-هیجانی، ذهنی و جسمی میکند. این اختلال بهطور تنگاتنگی با فراز و نشیب چرخه قاعدگی مرتبط است و معمولاً علائمش در فاز لوتئال چرخهٔ قاعدگی (یعنی روز ۱۷ تا ۲۸ام چرخه-م) ظاهر میشود و در این مدت، میتواند عملکرد اجتماعی، شغلی و جنسی فرد را بهطور قابل ملاحظهای تحتالشعاع قرار دهد.[1] طبق پژوهشهای انجامشده در کالج زنان و زایمان ایالات متحده، حدود ۸۰ درصد از زنان در سنین باروری (یعنی از زمان بلوغ تا یائسگی) در روزهای حول و حوش قاعدگی مجموعهای از تغییرات بدنی را تجربه میکنند. ۲۰ تا ۴۰ درصد از آنها علائم سندروم پیشاقاعدگی (PMS) و ۲ تا ۱۰ درصد نیز اختلال شدید (PMDD) را تجربه میکنند.[1]زنان مبتلا به PMDD بیشتر در معرض خطر خودکشی هستند. میزان افکار خودکشی ۲.۸ برابر، سابقه برنامهریزی خودکشی ۴.۱۵ برابر و اقدام به خودکشی ۳.۳ برابر افراد معمول است.[2]