صوتشناسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
صوتشناسی[1] یا آکوستیک یکی از شاخههای علم فیزیک است و موضوع آن بررسی موجهای مکانیکی در گازها، مایعها و جامدها، از جمله نوسانها، صدا، فراصوت و فروصوت است. کاربردهای آکوستیک در بسیاری از جنبههای زندگی امروز دیده میشوند و سادهترین نمونه آن صنایع صوتی و نیز کنترل نویز (مکانیکی) است.
واژهٔ آکوستیک برگرفته از ریشهٔ یونانی ακουστικός، به معنای "برای و از شنوایی" و نیز از ἀκουστός به معنای قابل شنیدن است.[2]