که در این چهار شرط سیر کنند: با هنر در تمام اشکالش مواجه شوند؛ در عشق وفادارانه وارد شوند و برای مدتی طولانی بمانند؛ و در عمل سیاسیِ ساختن جهانی عادلانه،
انسان را از خویشتن خویش و از هویت متعالیش دور میکند، هنر رمان «همواره و وفادارانه» به یاری او میشتابد.» «دون کیشوت رهسپار دنیایی شد که در برابرش به گستردگی