ژان دو لا برویر

مرگ یکبار می‌آید ولی ترس فرا رسیدن آن در طول عمر، آدمی را زجر می‌دهد - ژان دو لا برویر

ژان دو لا برویر، نویسنده فرانسوی. زادروز: (۱۶ اوت، ۱۶۴۵ - ۱۱ مه، ۱۶۹۶)،

دارای منبع

• «هنگام مشاهدهٔ فقر و محنت، از نیک‌روزی خویش به گونه‌ای احساس شرم می‌کنیم.»
  • خصلت‌ها
• «کسی که به صبر آراسته‌است، از سرمنزل عافیت دور نیست.»
  • خصلت‌ها
• «چه زیبا است نگریستن به چشمانی که از دریافت ره‌آوردی می‌درخشند.»
  • خصلت‌ها

بدون منبع

• «اگر دوستانی نتوانند گناهان کوچک یکدیگر را اغماض کنند، نخواهند توانست دوستی خود را به جایی برسانند.»
• «برای کسی که آهسته و پیوسته راه می‌رود هیچ راهی دور نیست.»
• «تواضع بی‌جا آخرین حد تکبر است.»
• «تو شخص بزرگی هستی، مقتدری، کاری بکن که من قدر تو را بدانم و محترمت بشمارم.»
• «خشم یک کینه مکشوف و موقتی است ولی کینه، یک خشم دایم و محفوظ.»
• «در دنیا کاری مشکل‌تر از ساختن و پرداختن یک نام پرافتخار نیست.»
• «ساختن یک کتاب همان اندازه حرفه‌است که ساختن یک ساعت، تنها نبوغ برای مؤلف شدن کافی نیست.»
• «سخاوت در زیاددادن نیست، در به موقع‌دادن است.»
• «فقیر از بعضی نعمت‌های دنیا، ولی خسیس از همهٔ نعمت‌ها محروم است.»
• «کاش حیوان یا کودک بودم که آینده را نمی‌دیدم و گذشته را یاد نمی‌کردم و فقط به حال توجه داشتم و خوش بودم.»
• «کودکان یاد گذشته را نمی‌کنند و به فکر آینده هم نیستند، دم را غنیمت شمرده و آن را به خوبی طی می‌کنند. در بین سالمندان بسیار معدودند افرادی که این‌چنین رفتار می‌کنند.»
• «مرگ یک‌بار می‌آید ولی ترس فرا رسیدن آن در طول عمر، آدمی را زجر می‌دهد.»
• «ممکن است که طفل وقتی زاییده می‌شود زیبا باشد لیکن دلربایی آغاز نمی‌شود مگر هنگامی‌که دل گرفتار عشق و محبت شود.»
• «نگاهی که دلالت بر برادری و یگانگی و شرافت باشد، دیده نمی‌شود.»
• «وقتی با دوستان به سر می‌بریم دیگر آرزویی نداریم.»

منابع

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ

ژان دو لا برویر
دارد.