مه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /مَه/

اسم

مَه

1. مخفف ماه

   مرا این سخن یاد باید گرفت/ ز مه روشنایی نباید گرفت «فردوسی»

مِه

1. بخاری است که گاهی در هوای مرطوب تولید میشود و در فضا پراکنده میگردد. ابری که به زمین بسیار نزدیک باشد.

زبان دیگر

• پهلوی

مَه

1. بزرگ، سرور. بصورت جمع: مهان. مقابل کَه.
2. حرف نفی به معنای نه. نشانه دعای منفی که قدما بکار می‌بردند.

زبان دیگر

• فرانسوی

اسم

مه

1. پنجمین ماه از سال میلادی.

مترادف‌ها

• میغ

---

برگردان‌ها

انگلیسی:Moon ایتالیایی: nebbia انگلیسی: vapour vapor mist foggage fog brume vaporous turbidity turbid smoke smoggy

smog misty maytime maytide may hazy haze hag gauze foghorn foggy fogbound caliginous

brumous fogless fogginess comate blur steamy smaze may day loom fogbow ides maypole

منابع

• فرهنگ لغت معین/ شاهنامه