یاد ایام
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
یاد ایام، نام یک آلبوم موسیقی با صدای محمدرضا شجریان است. این اثر در دستگاه شور ساخته شده است و در سال ۱۳۷۱ به صورت زنده در آمریکا اجرا شد و پس از آن به صورت آلبوم منتشر شد.[۱][۲][۳][۴][۵][۶]
| یاد ایام | |
|---|---|
 | |
| آلبوم بهترین‌ها از | |
| ضبط | ۱۳۷۱ |
| ژانر | موسیقی کلاسیک ایرانی |
| زبان | فارسی |
| تهیه‌کننده | شرکت دل آواز |
شرح
هنرمندان
- تار: داریوش پیرنیاکان
- نی: جمشید عندلیبی
- تمبک: همایون شجریان
- صدابردار صحنه: سیامک شجریان
- غزل از حافظ، سعدی و رهی معیری
- سایر شعرها از باباطاهر و فایز
فهرست
- پیش درآمد شور، ساختهٔ داریوش پیرنیاکان
- دو نوازی تار و نی
- چهار مضراب، ساخته داریوش پیرنیاکان
- ساز و آواز شور (درآمد خارا، درآمد شور، رضوی، عاشق کش، تحریر نغمه، سلمک، قرچه، رضوی، تحریر جواد خانی، حسینی، فرود) غزل حافظ
- تصنیف «سلسلهٔ مو»، ساخته داریوش پیرنیاکان غزل سعدی
- ادامه ساز و آواز عاشق کش غزل حافظ
- تصنیف یاد ایام، ساخته محمدرضا شجریان شعر از رهی معیری
- تکنوازی نی
- تصنیف «خم زلف»، موسیقی محلی خراسان شعر باباطاهر و فایز دشتی
متن اشعار
 | در این بخش دستگاه یا گوشههای موسیقی سنتی که در اجرای این آلبوم بکار رفته، نام برده شدهاند. برای آگاهی بیشتر، دستگاههای موسیقی سنتی ایرانی را نگاه کنید. |
دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود
آواز شور، شعر از حافظ
(درآمد شور)
دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود
دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود
- تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود
- تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود
(جمله اول رضوی)
رسم عاشق کشی و شیوه شهر آشوبی
- جامه یی بود که بر قامت او دوخته بود
- جامه یی بود که بر قامت او دوخته بود
(جمله دوم رضوی)
گرچه می‌گفت که زارت بکشم می‌دیدم
- که نهانش نظری با من دلسوخته بود
- که نهانش نظری با من دلسوخته بود
(عاشق کش و تحریر نغمه)
جان عشاق سپند رخ خود می‌دانست
جان عشاق سپند رخ خود می‌دانست
- و آتش چهره بدین کار برافروخته بود
- و آتش چهره بدین کار برافروخته بود
(سلمک)
گرچه می‌گفت که زارت بکشم می‌دیدم
گرچه می‌گفت که زارت بکشم می‌دیدم
- که نهانش نظری با من دلسوخته بود
- که نهانش نظری با من دلسوخته بود
(قرچه)
دل بسی خون به کف آورد ولی دیده بریخت
دل بسی خون به کف آورد ولی دیده بریخت
- الله الله که تلف کرد و که اندوخته بود
- الله الله که تلف کرد و که اندوخته بود
(رضوی و تحریر جواد خانی)
کفر زلفش ره دین می‌زد و آن سنگین دل
آخ کفر زلفش ره دین می‌زد و آن سنگین دل
- در پی اش مشعلی از چهره برافروخته بود
- در پی اش مشعلی از چهره برافروخته بود
(حسینی)
یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
- آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود
- آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود
(فرود)
گفت وخوش گفت برو خرقه بسوزان حافظ
- یارب این قلب شناسی ز که آموخته بود، ز که آموخته بود
- یارب این قلب شناسی ز که آموخته بود، ز که آموخته بود
به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
آواز شور، شعر از حافظ
(عاشق‌کش - شهناز کت)
به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
- بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم
- بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم
(عاشق‌کش)
الا ای همنشین دل، الا ای همنشین دل؛ که یارانت برفت از یاد
- مرا روزی مباد آن دم، روزی مباد آن دم که بی‌یاد تو بنشینم
- مرا روزی مباد آن دم، روزی مباد آن دم که بی‌یاد تو بنشینم
(عاشق‌کش)
جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد، فریاد، فریاد
- که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم
- که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم
(عاشق‌کش)
اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست
اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست، حاکم اوست
- حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم
- حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم
شعر تصنیف خم زلف
- دوبیتی‌های فایز دشتی
| به قربون خم زلف سیاهت | فدای عارض مانند ماهِت | |
| ببردی دین فایز را به غارت | تو شاهی خیل مژگون‌ها سپاهِت |
| خودم اینجا دلم در پیش دلبر | خدایا این سفر کی می رود سر | |
| خدایا کن سفر آسون به فایز | که بیند بار دیگر روی دلبر |
- دوبیتی باباطاهر
| تو دوری از بَرُم دل در برم نیست | هوای دیگری اندر سرم نیست | |
| بجان دلبرم کز هر دو عالم | تمنای دگر جز دلبرم نیست |
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.