کمترین نگرانی

گونه‌های کمترین نگرانی^{[1] [2]} رده‌ای از سوی اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) است که در فهرست سرخ این سازمان برای جانورانی در نظر گرفته شده‌است که دارای وضعیت حفاظتی خوب و دارای تعادل هستند و نگرانی برای ریسک انقراضشان وجود ندارد.

تا هنگامی که بررسی کافی و دقیقی برای تعداد و جمعیت یک گونه زیستی توسط این سازمان انجام نشود، برچسب "کمترین نگرانی" به گونه داده نمی‌شود. این بررسی‌ها می‌توانند مستقیم یا غیرمستقیم توسط IUCN انجام شوند.

از سال ۲۰۰۱ به این سو، پس از نسخه موسوم به «رده‌بندی و معیارهای ۳٫۱»، این رده‌بندی به صورت مخفف (LC) شناخته می‌شود.^[3]

نمونه‌هایی از گونه‌های کمترین نگرانی

• انسان
• کبوتر چاهی
• موش خانگی
• گربه شنی
• گربه کاراکال

• 
  هدهد
• 
  مرغ جیرفتی
• 
  دلفین نواری
• 
  مار جعفری
• 
  سینه‌سرخ صورتی

منابع

1. مجنونیان، هنریک (۱۳۷۹). مناطق حفاظت‌شده ایران (مبانی و تدابیر حفاظت از پارکها و مناطق). سازمان حفاظت محیط زیست. ص. ۷۴۲.
2. کرمی، محمود؛ قدیریان، طاهر؛ فیض‌اللهی، کاوه (۱۳۹۵). اطلس پستانداران ایران. جهاد دانشگاهی، واحد استان البرز. ص. ۲۸۵. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۷۶۰۵-۲۱-۹.
3. "طبقه‌بندی و معیارهای ۲۰۰۱، نسخه ۳٫۱" (به انگلیسی). اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت. Archived from the original on 14 November 2006. Retrieved 2 October 2011.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)

پیوند به بیرون

• «گونه‌های با کمترین نگرانی در فهرست آی‌یوسی‌ان». اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت.