انیمیشن From Wikipedia, the free encyclopedia
گارفیلد (انگلیسی: Garfield) یک فیلم کمدی آمریکایی به کارگردانی پیتر هویت است که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد. این فیلم لایو اکشن با انطباق از کتاب کمیک جیم دیویس با همان نام ساخته شده‌است. داستان آن دربارهٔ یک گربه چاق و تنبل به نام گارفیلد است که با صاحبش و سگی به نام اودی سروکله می‌زند. این فیلم توسط شرکت دیویس اینترتینمنت و فاکس قرن بیستم تهیه شده‌است. این فیلم در تاریخ ۱۱ ژوئن ۲۰۰۴ در آمریکا اکران شد. این فیلم با نقدهای منفی منتقدان روبرو شد و با بودجه ۵۰ میلیون دلار و ۲۰۰ میلیون ناخالص به فروش رفت. دنباله دوم این فیلم، گارفیلد: داستان دو گربه، در سال ۲۰۰۶ اکران شد. این اولین فیلم گارفیلد است که توسط فاکس قرن بیستم توزیع شده‌است.
| گارفیلد | |
|---|---|
 | |
| کارگردان | پیتر هویت |
| تهیه‌کننده | جان دیویس |
| نویسنده | جول کوهن الک سوکولو |
| فیلمنامه‌نویس | Joel Cohen الک سوکولوف |
| بر پایه | گارفیلد اثر جیم دیویس |
| بازیگران | برکین مایر جنیفر لاو هیوت استیون توبولوسکی بیل مری مارک کریستوفر لارنس جولیت گولیا جیم دیویس الن کومینگ براد گرت دیوید آیگنبرگ دبرا مسینگ ایو برنت جیمی کیمل نیک کانن کریستال |
| موسیقی | کریستوف بک |
| فیلم‌بردار | دین کندی |
| تدوین‌گر | مایکل استیونسون پیتر برگر |
شرکت تولید | |
| توزیع‌کننده | فاکس قرن بیستم |
تاریخ‌های انتشار | ۱۱ ژوئن ۲۰۰۴ |
مدت زمان | ۸۰ دقیقه |
| کشور | آمریکا |
| زبان | انگلیسی |
| هزینهٔ فیلم | ۵۰ میلیون دلار |
| فروش گیشه | ۲۰۰٫۸ میلیون دلار[1] |
گارفیلد یک گربه نارنجی چاق، تنبل و خودخواه است که با صاحبش جان آرباکل زندگی می‌کند. گارفیلد وقت خود را با عذاب دادن جان و سگ همسایه‌اش لوکا که نژادش دوبرمن است می‌گذراند. گارفیلد دوستی غیر متحملی با یک موش به نام لوئیس دارد که مدام از او دریغ می‌کند، و همچنین با گربه‌های همسایه‌اش، نِرمال و آرلین معاشرت می‌کند.
جان عادت دارد گارفیلد را نزد دامپزشک بیاورد تا دکتر لیز ویلسون که عاشقش است را ببیند. جان سعی می‌کند تا با او قرار بگذارد، اما به‌دلیل یک سوءتفاهم، سرپرستی سگی به نام اودی که اجتماعی، دوستانه و بیش‌فعال است به او سپرده می‌شود. با این حال، گارفیلد علاقه‌ای به اودی نشان نمی‌دهد و سعی می‌کند که توجه جان را جلب خودش کند. اودی به یک نمایش استعدادیابی سگ برده می‌شود و لیز در آنجا داور است. گارفیلد توسط سگ‌های دیگر تعقیب می‌شود که اودی را به وسط نمایش می‌کشاند و یک رقص بداهه موفقیت‌آمیز با آهنگ «هی ماما» از بلک آید پیز انجام می‌دهد. یک مجری تلویزیون محلی به نام هپی چپمن که نیز داور مسابقه می‌باشد، از اجرای اودی شگفت‌زده می‌شود و به جان پیشنهاد می‌دهد که یک قرارداد تلویزیونی برای اودی بگذارد، اما جان قبول نمی‌کند.
وقتی گارفیلد به خانه برمی‌گردد، از حضور اودی در زندگی‌اش خسته می‌شود و از عصبانیت یک توپ را پرتاب می‌کند، که باعث به‌هم ریخته شدن خانه می‌شود. وقتی جان متوجه این عمل گارفیلد می‌شود، گارفیلد را مجبور می‌کند تا شب را در بیرون بخوابد. وقتی اودی از خانه خارج می‌شود تا گارفیلد را دلداری دهد، او وارد خانه می‌شود و در را بر اودی قفل می‌کند. نرمال و آرلین شاهد این صحنه می‌شوند درحالی‌که اودی از آنجا فرار می‌کند اما یک زن مسن به نام خانم بیکر او را برمی‌دارد و به خانه‌اش می‌برد. جان و لیز به دنبال اودی می‌گردند درحالی‌که دوستان گارفیلد از رفتار او با اودی ابراز ناامیدی می‌کنند.
در همین حال، هپی چپمن، که مشخص شد به گربه‌ها حساسیت دارد، به برادر خبرنگارش، والتر، حسادت می‌کند و آرزو دارد در برنامه «روز بخیر نیویورک» اجرا داشته‌باشد. چپمن و دستیارش وندل اعلامیه‌ای از اودی که خانم بیکر نوشته‌است، پیدا می‌کنند و چپمن به‌ازای گرفتن سود ادعا می‌کند که اودی برای خودش است. وقتی گارفیلد اودی را در تلویزیون می‌بیند و متوجه حرف‌های چپمن می‌شود که قرار است آنها به شهر نیویورک بروند، گارفیلد به نجات اودی می‌رود. سرانجام جان متوجه می‌شود که گارفیلد گم شده‌است و از لیز کمک می‌خواهد که او و اودی را پیدا کند. گارفیلد از دریچه‌های هوا وارد برج ضبط برنامه‌های تلویزیونی می‌شود و اودی را در داخل یک قفس پیدا می‌کند، اما چپمن وارد آنجا می‌شود و یک قلاده برقی به اودی می‌بندد که وقتی آن را فعال می‌کند، شوک الکتریکی آزاد می‌کند که اودی را مجبور به انجام حرکات تنظیم‌شده می‌کند.
چپمن به ایستگاه قطار می‌رود و گارفیلد به دنبال او می‌رود. با این حال، یک افسر کنترل حیوانات گارفیلد را رهگیری می‌کند و او را با یک گربه ولگرد اشتباه می‌گیرد. در همین حال، خانم بیکر به جان می‌گوید که چپمن اودی را برده‌است و موجب می‌شود که جان فکر کند چپمن، گارفیلد را با خودش برده‌است و سرانجام آنها متوجه می‌شوند که چپمن وارد ایستگاه قطار شده‌است. در همان موقع، پرسنی‌کیتی، ستاره گربه‌سانان رها شده که خود را آقای رولند می‌نامد، گارفیلد را به‌همراه بقیه حیوانات از قفس آزاد می‌کند. چپمن با اودی وارد واگن چمدان‌ها در قطار می‌شود. پس از اینکه قطار شروع به حرکت می‌کند، گارفیلد مخفیانه وارد اتاق کنترل سیستم قطار می‌شود و مسیرها را تغییر می‌دهد که منجر به ایجاد تصادف قریب‌الوقوع می‌شود. گارفیلد دکمه توقف اضطراری را می‌زند تا قطارها را به‌موقع متوقف کند. سپس قطار چپمن را به ایستگاه برمی‌گرداند. گارفیلد اودی را نجات می‌دهد. با این حال، چپمن آنها را تعقیب می‌کند و در نهایت این دو نفر را به کمک چمدن‌ها به یک گوشه می‌اندازد. چپمن با قلاده برقی اودی را تهدید می‌کند، اما دوستان گارفیلد، لوئیس و بقیه خانواده موش‌ها و به رهبری آقای رولند، به چپمن حمله می‌کنند و قلاده را به گردن او می‌بندند.
اندکی بعد، گارفیلد و اودی با فعال کردن قلاده، چپمن را ناتوان می‌کنند، جان و لیز می‌رسند و چپمن را پیدا می‌کنند. جان به‌خاطر ربودن حیوانات خانگی‌اش توسط چپمن، به صورتش مشت می‌زند. گارفیلد، اودی، لیز و جان دوباره باهم متحد می‌شوند و به خانه برمی‌گردند، درحالی‌که چپمن به‌خاطر دخالت احتمالی‌اش در حرکت قطارها و همچنین ربودن اودی دستگیر می‌شود. در بازگشت به خانه، گارفیلد دوباره احترام دوستانش را به‌دست می‌آورد، زیرا آنها او را یک قهرمان می‌دانند و جان و لیز رابطه دوستانه برقرار می‌کنند.
در ابتدا جیم کری برای نقش جان آرباکل در نظر گرفته‌شد.[2]جنیفر گارنر و آنجلینا جولی برای نقش لیز در نظر گرفته‌شدند. اما هر دو به دلیل مشغله‌های کاری کنار گذاشته‌شدند. براد دوریف، توماس لنون، مایکل ایرون‌ساید در نقش هپی چپمن در نظر گرفته‌شدند. ایرون‌ساید جزو بازیگران بود، اما یک روز بعد به دلایل نامشخص کنار گذاشته‌شد، و لنون مشغول بازی در مجموعه رنو ۹۱۱! بود. جک نیکلسون برای نقش گارفیلد در نظر گرفته‌شده بود؛ قبل از بیل مری او تنها داوطلب برای این نقش بود. طبق گفته بیل مری در ردیت، او علاقه‌مند به صداپیشگی این شخصیت داشت زیرا نام فیلمنامه‌نویس، جوئل کوهن را با جوئل کوئن از برادران کوئن اشتباه گرفت. او این نقش را پذیرفت و فیلمنامه را به‌طور خلاصه مرور کرد.[3] الک سوکولوف، یکی از نویسندگان، ادعای کلیم را در سال ۲۰۱۴ رد کرد و گفت: «او می‌دانست که نامش جوئل کوئن نبود اما او قبلاً با جوئل کوهن ملاقات کرد و این برداشتی خنده‌دار است. و به نوعی از او در برابر انتقاد از ساختن چنین فیلم تجاری آشکارا دفاع می‌کند. اما این موضوع کاملاً چرند است.»[4][5]
به گفته جیم دیویس، مری دیالوگ‌های خود را در داخل آپارتمانش در شهر نیویورک و در هنگام فیلمبرداری زندگی در آب با استیو زیسو در یونان ضبط کرد.[6]
تصویربرداری اصلی در ۱۰ مارس آغاز شد و در ۱۲ ژوئن ۲۰۰۳ به پایان رسید.[7]
_(lakD0089).jpg)
فیلم گارفیلد در تاریخ ۱۱ ژوئن ۲۰۰۴، یک هفته قبل از بیست و ششمین سالگرد ایجاد شخصیت گارفیلد در سینما اکران شد. در طول نمایش خود، قبل از آن یک فیلم کوتاه عصر یخبندان به نام دیوانه شده‌است پخش شد. این فیلم در تاریخ ۱۹ اکتبر ۲۰۰۴ توسط استودیو فاکس قرن بیستم بر روی وی‌اچ‌اس و دی‌وی‌دی ارائه شد. ویژگی‌های خاص شامل پشت صحنه، صحنه‌های حذف شده و موزیک ویدیوی "هولا!" از باها مِن می‌باشد. این فیلم در تاریخ ۱۱ اکتبر ۲۰۱۱ بر روی دیسک بلوری ارائه شد.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
