From Wikipedia, the free encyclopedia
جام ملتهای آمریکای جنوبی ۲۰۱۱ یا کوپا آمریکا ۲۰۱۱ چهل و سومین دورهٔ جام ملتهای آمریکای جنوبی است که از ۱۰ تیر تا ۲ مرداد ۱۳۹۰ در آرژانتین برگزار شد و اروگوئه توانست در فینال آن تیم ملی پاراگوئه را با نتیجهٔ ۳:۰ شکست دهد و به مقام قهرمانی برسد. اروگوئه به همراه آرژانتین با کسب پانزده عنوان قهرمانی، پر افتخارترین تیمهای جام ملتهای آمریکای جنوبی می باشند.تیم ملی فوتبال برزیل هم با ۹ جام درجایگاه بعدی قرار دارد.
| کوپا آمریکا | |
|---|---|
 | |
| جزئیات مسابقات | |
| کشور میزبان | آرژانتین |
| تاریخ برگزاری | ۱۰ تیر – ۲ مرداد ۱۳۹۰ |
| شمار تیم‌ها | ۱۲ (از ۲ کنفدراسیون) |
| شمار ورزشگاه‌ها | ۸ ورزشگاه (در ۸ شهر) |
| رده‌بندی نهایی | |
 اروگوئه | |
| نایب‌قهرمان |  پاراگوئه |
| جایگاه سوم |  پرو |
| جایگاه چهارم |  ونزوئلا |
| آمار مسابقات | |
| بیشترین گلزن(ـان) | پائولو گررو |
| بهترین بازیکن(ـان) | لوییس سوارز |
بنابر تصمیمی که کونمبول در تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۰۸ گرفت، این مسابقات می‌بایست در آرژانتین برگزار می‌شد. پیش از این نیز آرژانتین ۸ بار، در سال‌های ۱۹۱۶، ۱۹۲۱، ۱۹۲۵، ۱۹۲۹، ۱۹۳۷، ۱۹۴۶، ۱۹۵۹ و ۱۹۸۷، میزبان این مسابقات بوده‌است.[1]
آرژانتین هشت ورزشگاه فوتبال خود را که هر کدام در یکی از شهرهای این کشور بودند، به عنوان ورزشگاه‌های میزبان این جام برگزید.
بوئنوس آیرس، کوردبا، سن سالوادر جوجیه، لاپلاتا، مندوزا، سالتا، سانتافه و سن خوان نام هشت شهری است که این مسابقات در آن‌ها صورت گرفت.
از ویژگی‌های این ورزشگاه‌ها نزدیک بودنشان به مرزهای آرژانتین با دیگر ملل حاضر در جام بود. چنانچه مندوزا و سن خوان، در نزدیکی شیلی، سالتا و خوخوئی در کناره‌های مرز پرو، بولیوی و پاراگوئه و لاپلاتا نزدیک به اروگوئه بوده‌اند. علاوه بر این شهرهای سان‌خوان و مندوزا به عنوان میزبان، بایستی تعدادی از بسیاری گردشگران که از کشورهای دیگر بودند را جذب می‌نمود.
در ۶ ژوئن ۲۰۱۱،[2] کونمبول فهرستی از داوران را برای قضاوت در رقابت‌ها اعلام نمود. این لیست شامل ۱۲ داور بود و از هر کشور شرکت‌کننده یک داور دیده می‌شد. ولی هیچکدام از این افراد در جام جهانی ۲۰۱۰ حاضر نبودند.
داوران دستیار نیز، هر کدام از یکی از کشورهای شرکت‌کننده بودند. علاوه بر این، داور آرژانتین هرنان میدانا بونفا و دیگو قادر شدند به تناوب در تمام جلسات حضور یابند.
در ۲۱ ژوئن، داور پاراگوئه‌ای، کارلوس تورس، اعلام نمود که به علت مصدومیت زانویش، قادر به شرکت در مسابقات نیست و کارلوس آمریلا جایگزین وی شد.[3]
در ابتدا دو تیم ژاپن و مکزیک برای پیوستن به سازمان کونمبول در این مسابقات دعوت شدند. مکزیک با اینکه مجاز به شرکت در این مسابقات اعلام شده‌بود، نتوانست بسیاری از بازیکنانش را به همراه داشته باشد.[4]
مشارکت ژاپن نیز پس زمین‌لرزه و سونامی توکیو با شک همراه بود،[5] با این حال تیم ملی فوتبال ژاپن در ۱۶ مارس ۲۰۱۱، مجاز به شرکت در تورنمنت شد ولی فدراسیون فوتبال ژاپن پس از آن در تاریخ ۲۴ آوریل ۲۰۱۱ کناره‌گیری کرد[6] ولی پس از دیدار با رئیس فدراسیون فوتبال آرژانتین، فدراسیون فوتبال ژاپن تصمیم گرفت تا 15 آوریل تصمیم نهایی خود را اعلام نکند.[7] ژاپن بعدها در تاریخ ۱۴آوریل اعلام کرد که در رقابت‌ها شرکت می‌کند.[8] ولی باز هم در ۱۶ مه ژاپن با اشاره به مشکلات برنامه زمانی بازیکنانش در باشگاه‌های اروپا انصراف داد.[8] در روز بعد، کونمبول یک دعوتنامهٔ رسمی برای فدراسیون فوتبال کاستاریکا ارسال نمود و کاستاریکا به عنوان جایگزین دعوت شد.[9]
بدین ترتیب در این مسابقات ۱۲ تیم شرکت کردند که دو تیم از این بین در قارهٔ امریکای جنوبی قرار نداشته‌اند:
این رقابت‌ها در هشت ورزشگاه از شهرهای گوناگون آرژانتین برگزار گشت.
| بوئنوس آیرس |
|
مندوزا |
|---|---|---|
| ورزشگاه مونومنترال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی | ورزشگاه مالویناس آرژانتیناس | |
| گنجایش: ۶۴.۰۰۰ | گنجایش: ۴۵،۰۰۰ | |
.JPG) | ||
| کوردبا | سالتا | |
| ورزشگاه ماریو آلبرتو کامپس | ورزشگاه پدرو ارنست مارنا | |
| گنجایش: ۵۷،۰۰۰ | گنجایش: ۲۰،۴۰۸ | |
_1.jpg) | ||
| سن سالوادر جوجیه | سن خوان | |
| ورزشگاه ۲۳ آگوست | ورزشگاه جوئن بیسانتیاریو | |
| گنجایش: ۲۴،۰۰۰ | گنجایش: ۲۵،۰۰۰ | |
| لاپلاتا | سانتافه | |
| ورزشگاه سیوداد لاپلاتا | ورزشگاه سرتیپ استانیسلوا لوپز | |
| گنجایش: ۵۳،۰۰۰ | گنجایش: ۴۰،۰۰۰ | |
با توجه به عملکرد تیمهای ملی در جام جهانی سه تیم اروگوئه، برزیل و آرژانتین در این قرعه‌کشی عنوان سرگروه‌ها را داشتند و بقیه تیم‌ها در سبدهای دیگر قرعه کشی قرارداشتند. در این قرعه‌کشی ژاپن نیز حضور داشت ولی سپس کاستاریکا جای این تیم را گرفت و ژاپن در مسابقات شرکت نکرد.
در این مرحله تیمهای اول و دوم هر گروه به همراه دو تیم برتر از بین تیمهای سوم گروه‌ها به مرحله بعد راه پیدا می‌کنند .
در پایان مرحلهٔ اول سه تیمی که در گروه خود سوم شده بودند، با هم به رقابت پرداختند و دوتا از این دو تیم به مرحلهٔ بعد صعود کردند.
| یک چهارم | نیمه‌پایانی | پایانی | ||||||||
| ۱۶ ژوئیه - کوردبا | ||||||||||
 کلمبیا |
۰ | |||||||||
| ۱۹ ژوئیه - لاپلاتا | ||||||||||
| پرو (وقت اضافه) |
۲ | |||||||||
| پرو |
۰ | |||||||||
| ۱۶ ژوئیه - سانتافه | ||||||||||
| اروگوئه |
۲ | |||||||||
 آرژانتین |
۱ (۴) | |||||||||
| ۲۴ ژوئیه - بوئنوس آیرس | ||||||||||
| اروگوئه (پنالتی) |
۱ (۵) | |||||||||
| اروگوئه |
۳ | |||||||||
| ۱۷ ژوئیه - لاپلاتا | ||||||||||
| پاراگوئه |
۰ | |||||||||
 برزیل |
۰ (۰) | |||||||||
| ۲۰ ژوئیه - مندوزا | ||||||||||
| پاراگوئه (پنالتی) |
۰ (۲) | |||||||||
| پاراگوئه (پنالتی) |
۰ (۵) | مکان سوم | ||||||||
| ۱۷ ژوئیه - سن خوان | ||||||||||
| ونزوئلا |
۰ (۳) | |||||||||
 شیلی |
۱ | پرو |
۴ | |||||||
| ونزوئلا |
۲ | ونزوئلا |
۱ | |||||||
| ۲۳ ژوئیه - لاپلاتا | ||||||||||
| آرژانتین | ۱:۱ (و.ا.) | اروگوئه |
|---|---|---|
گنزالو هیگواین  ۱۷' |
گزارش | دیگو پرز ۵' |
| ضربات پنالتی | ||
لیونل مسی  خاویر ماسچرانو کارلوس توز  پاستور گنزالو هیگواین |
۴ – ۵ | دیگو فورلان لوییس سوارز اندرس سکاتی والتر گارگانو مارتین کاسرس |
| برزیل | ۰:۰ (و.ا.) | پاراگوئه |
|---|---|---|
| گزارش | ||
| ضربات پنالتی | ||
| نیمار رونالدینهو کاکا تیاگو سیلوا |
۲:۰ | ادگار بارتو مارسلو استیگا ریبیا کریستین ریوروس |
| پاراگوئه | ۰:۰ (و.ا.) | ونزوئلا |
|---|---|---|
| گزارش | ||
| ضربات پنالتی | ||
| اورتیگوزا باریوس ریوروس مارتینز ورون |
۳:۵ | مالدونادو رِی لوسنا فدور |
| کوپا آمریکا ۲۰۱۱ |
|---|
 اروگوئه پانزدهمین عنوان |
|
|
آندره کاریو (برابر شیلی)Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
