کنفدراسیون
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
کنفدراسیون (به فرانسوی: Confédération) یا کشورگان[۱] اتحادیه‌ای مرکب از چند ایالت خودمختار یا کشور است که با حفظ حاکمیت خود برای رسیدن به اهداف مشترک، امور سیاست خارجی و دفاعی را در یکی از ایالت‌ها یا کشورها متمرکز می‌کنند.[۲]
کنفدراسیون برخلاف فدراسیون، دارای یک قدرت مرکزی نیست که بر شهروندان همهٔ دولت‌های متحد فرمانروا باشد، دولت‌های عضو، در سیاست داخلی و خارجی خود آزادند.
ایالات متحدهٔ آمریکا پیش از آن که به صورت فدراسیون درآید از ۱۷۷۸ تا ۱۷۸۷ کنفدراسیون بود، آلمان از ۱۸۱۵ تا ۱۸۶۶ و هلند از ۱۵۸۰ تا ۱۷۹۵ به صورت کنفدراسیون بودند. کشورهای عضو کنفدراسیون در روابط بین‌المللی به صورت کشورهای جداگانه و با سیاست خود حرکت می‌کنند اما جنگ را میان خود ناروا می‌دانند و آن را جایز نمی‌شمارند.
- معمولاً قسمتی از وظایف دولت‌های متحد به یک کمیتهٔ مرکزی واگذار می‌گردد.
- کنفدراسیون به‌طور معمول از پیوند چند فدراسیون ایجاد می‌گردد.
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.