From Wikipedia, the free encyclopedia
کنسرت بزرگداشت فردی مرکوری برای آگاهی بخشی از ایدز کنسرت فضای بازی بود که در دوشنبه عید پاک در ۲۰ آوریل ۱۹۹۲ در ورزشگاه ومبلی قدیمی شهر لندن با حضور ۷۲۰۰۰ نفر برگزار شد.[1] این کنسرت توسط ری بوردیس برای تلویزیون ساخته و در رادیو و تلویزیون ۷۶ کشور به صورت زنده با بینندگانی بیشتر از یک میلیارد نفر پخش شد.[2][3] این کنسرت بزرگداشتی برای زندگی فردی مرکوری خوانندهٔ اصلی گروه کوئین بود که تمام درآمد حاصل از آن به تحقیقات در زمینهٔ ایدز اختصاص یافت. این کنسرت همچنین به عنوان آخرین کنسرت جان دیکن نوازندهٔ گیتار بیس گروه شناخته می‌شود (به جز حضور در اجرایی زنده به همراه برایان می، راجر تیلور و التون جان در سال ۱۹۹۷) عواید این کنسرت صرف تاسیس بنیاد فونیکس فردی مرکوری در زمینهٔ ایدز گشت.
بدنبال مرگ فردی مرکوری در ۲۴ام نوامبر ۱۹۹۱ به دلیل بیماری التهاب ریه ناشی از ایدز، اعضای دیگر گروه (جان دیکن، برایان می و راجر تیلور) و جیم بیچ مدیر گروه تصمیم به سازماندهی کنسرت فضای بازی برای بزرگداشت زندگی و میراث فردی مرکوری گرفتند به علاوه برای تحقیقات و آگاهی بخشی در زمینهٔ ایدز پول جمع آوری کنند. در ماه فوریهٔ سال ۱۹۹۲ می و تیلور در جایزه بریت برنامهٔ گروه را برای برگزاری این کنسرت اعلام کردند. سرانجام زمانیکه بلیط‌ها برای فروش آماده شدند تمام ۷۲۰۰۰ بلیط این کنسرت با وجود اینکه اجرا کنندگان در این کنسرت اعلام نشده بودند تنها در ظرف سه ساعت به فروش رسید.[4]
عصر بخیر ومبلی و دنیا. امروز اینجا هستیم تا زندگی، کار، و رویاهای فردی مرکوری را جشن بگیریم.
امشب می‌خواهیم تا بهترین بدرود را در تمام تاریخ برای او داشته باشیم.
گیتاریست گروه کوئین برایان می[5]
کنسرت با پیامی در مورد فردی مرکوری از سوی اعضای دیگر گروه کوئین آغاز شد.[5] برنامه با اجرا ی گروه‌هایی که از موسیقی کوئین تاثیر گرفته بودند شامل متالیکا، اکستریم(اجرای آهنگ کوئین)، دف لپارد (برای با وفا بودن به اصل آهنگ "حالا من اینجا هستم" برایان می را به روی صحنه آورد)، و گروه گانز ان رزز میان اجرای گروه‌ها شروع شد. زمانی که عوامل کنسرت مشغول آماده کردن صحنه برای اجراهای بعدی بودند کلیپ‌های مختلفی برای ارج نهادن به فردی مرکوری نمایش داده شد. نیمهٔ دوم کنسرت شامل اجرای سه عضو باقیمانهٔ کوئین جان دیکن (بیس)، برایان می (گیتار) و راجر تیلور (درام) به همراه خوانندگان و گیتاریست‌های میهمان از جمله التون جان، راجر دلتری (از گروه "د هو")، تونی آیومی (از گروه "بلک سبث")، دیوید بویی، مایک رونسون (از گروه "عنکبوت‌هایی از مریخ")، جیمز هتفیلد (از متالیکا)، جرج مایکل، سیل، پاول یانگ، آنی لنکس، لیزا استنسفیلد، رابرت پلنت (ازگروه "لد زپلین")، جو الیوت و فیل کالن (از گروه "دف لپارد")، اکسل رز و اسلش (از گروه "گانز ان رزز")، لیزا مینلی و دیگران. این دومین پروژهٔ برجسته‌ای بود که التون جان و جرج مایکل در طی سال‌ها در آن حضور داشتند. سال قبل از این کنسرت دوباره بر روی آهنگ جان به نام "نذار که خورشید من غروب کنه" به صورت زنده کار کردند. یوتو آهنگ "تا پایان دنیا" را که از طریق ماهواره از ساکرامنتو اجرا شد به مرکوری تقدیم کرد.[6]
این کنسرت در به صورت وی اچ اس (در دو نوار در سطح جهان پخش شد) منتشر شد ولی به دلیل محدودیت زمان، دو آهنگ آخر از گروه اکستریم، دو آهنگ اول از دف لپارد و آهنگ اسپینال تپ "اعلیحضرت راک" (به همراه آهنگ "کنایه" رابرت پلنت) در نسخهٔ اوریجینال حذف شدند. در نسخهٔ منتشر شده برای ایالات متحده اجرای باب گلداف به نام "خیلی دیر شده خدا" و اجرای "کلمات عشق" زوکرو حذف شدند.
در آوریل ۲۰۰۲ در دهمین سال تاسیس بنیاد خیریه فونیکس فردی مرکوری این کنسرت بر روی دی وی دی عرضه شد و در رتبهٔ اول جدول فروش بریتانیا قرار گرفت.[7] آهنگ " کنایه" به درخواست رابرت پلنت بر روی دی وی دی قرار نگرفت. به علاوه طول فیلم از ۴:۳ به عریض تغییر کرد.
اجرای جرج مایکل و کوئین در قالب یک آلبوم چند آهنگه به نام "پنج اجرای زنده" در آوریل ۱۹۹۳ منتشر شد. این آلبوم در جدول فروش آهنگ‌های سینگل بریتانیا در رتبهٔ اول قرار گرفت. سه اجرای گروه متالیکا وارد سینگل‌های ویرایش تور برای آلبوم "هیچ چیز دیگه‌ای اهمیت نداره" با عنوان " زنده در استادیوم ومبلی" شد و تنها یک هفته بعد از کنسرت در ۲۷ام آوریل ۱۹۹۲ در اروپا منتشر شد. علاوه بر این آهنگ "کوبیدن بر در بهشت" گروه گانز ان رزز در اوت ۱۹۹۲ به عنوان اِی ساید دوگانه با ضبط استودیویی اصلی گانز ان رزز منتشر شد. این سینگل در رتبهٔ دوم سینگل‌های بریتانیا قرار گرفت.
کوئین توسط این موسیقیدانان پشتیبانی می‌شد:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
