From Wikipedia, the free encyclopedia
کتاب اشعیا (به عبری: ספר ישעיה) اولین کتاب از پیامبران پسین در عهد عتیق کتاب مقدس عبری است که پس از کتاب حزقیال، کتاب ارمیا است. (در مسیحیت ترتیب متفاوتی دارند)
«برو و دیده‌بانی بگمار تا آنچه می‌بیند را اعلام نماید.»
آیه‌ای از کتاب اشعیا[1]
این کتاب ۶۶ بخش دارد که ۳۹ بخش اول به پیش‌بینی عذاب برای پادشاهی یهودیه (باتوجه به باب ۲۴ یهودیه در زمان اشعیا در تسلط اشبنا بوده‌است[2]) و تمام ملت‌های مخالف خدا است و ۲۷ بخش آخر پیش‌بینی بازسازی اسرائیل در پادشاهی آینده خداست[3] موضوعی که در مسیحیت به ظهور عیسی مرتبط دانسته می‌شود.
مذهبیون معتقدند که این کتاب توسط اشعیا نگاشته شده‌است. اما تاریخ‌نگاران آن را به سه دسته تقسیم کرده‌اند: بخش اول که شامل نگارش‌های پیامبران سده هشتم پیش از میلاد و سده هفتم پیش از میلاد است. بخش دوم (بخش‌های ۴۰-۵۵) که متعلق به سده ششم پیش از میلاد است و توسط فردی که به نام اسیران یهودی در بابل امضا می‌کرد، نگاشته شده‌است و بخش سوم (بخش‌های ۵۶-۶۶) که احتمالاً توسط چند نویسنده در اورشلیم مدتی کوتاه بعد از خروج نگاشته شده‌است.[3][4][5][6]
قاموس کتاب مقدس کتاب اشعیا را به پنج بخش تقسیم می‌کند می‌نویسد که بخش اول (۱-۱۲) شامل نبوات اشعیا است، بخش دوم (۱۳-۲۳) سلسله نبواتی است که بر ضد ممالک خارجی گفته شده‌است، بخش سوم (۲۸-۳۳) نبواتی که به زمان مخصوص سلطنت حزقیا نسبت دارد، بخش چهارم (۳۶-۳۹) توصیف تسلط اشعیا در زمان سلطنت حزقیا است و قسمت پنجم (۴۰-۶۶) یک سری نبوات در مورد بندگی و آزادی جسمانی بنی‌اسرائیل است.[2]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
