پیروز کلانتری

پیروز کلانتری متولد سال ۱۳۳۲ تهران. او فارغ التحصیل مدرسه عالی تلویزیون و سینما است و کار هنری خود را با عکاسی آغاز کرد، از فیلم‌هایش می‌توان پناهنده (۱۳۷۰)، حکایت باقی (۱۳۷۱)، این فیلم را به کی نشون می‌دین؟، راویان کوچک روستای غریب (از مجموعه کودکان سرزمین ایران ـ ۱۳۷۴) را نام برد. کارهای مستند زیادی را کارگردانی کرده‌ است. اکنون نیز از اعضای انجمن مستند سازان به حساب می‌آید.

پیروز کلانتری
زادهٔ	۱۳۳۲ تهران
ملیت	ایرانی
پیشه	کارگردان، عکاسی
آثار برجسته	تهران، چند درجه ریشتر

شرح حال زندگی و فعالیت هنری

پیروز کلانتری در ۱۳۳۲ در جوادیه‌ی تهران به‌دنیا آمد. قبل از دبستان دو سال مکتب رفت. او از سن شانزده ـ هفده سالگی و کلاس چهارم دبیرستان درگیر ادبیات، شعر، عکاسی، خواندن سینما و نقد فیلم شد و بیش از همه پیگیر شعر نو بود.

هفته‌ای دو شب در کمک به پدرش در مجله‌ی «امید ایران» نمونه‌خوانی می‌کرد و با دوستی از محله به عکاسی می‌پرداخت. همان سال در کتابخانه‌­ی پارک شهر آن­قدر رمان خواند (عمدتا از نویسنده­‌های روسیه) که تجدیدی آورد و جدی‌­اش نگرفت و رد شد. به گفته‌ی خودش هنوز هم شعر و ادبیات علاقه­‌ی اصلی‌اش به عنوان یک هنردوست است.

کلانتری بعد از دبیرستان وارد «مدرسه­‌ی عالی تلویزیون و سینما» شد و در همان ترم اول در یک جمع پنج نفری درگیر عکاسی شدند. در تمامی سال­‌های بعد از اتمام درس سینما تا سال انقلاب ۵۷ توجه و کار اصلی‌اش عکاسی و گذاشتن نمایشگاه‌­های فردی و دو نفری و جمعی با آن یاران همراه بود.

در سال انقلاب همراه فخرالدین سیدی در روزنامه­‌ی «کیهان» نقد عکس می­‌نوشتند. از سال ۱۳۵۴ تا سال ۱۳۶۱ در تلویزیون به ­عنوان کارگردان تلویزیونی شاغل بود و همان سال خودش تقاضای بازخرید کرد و بیرون آمد. مدتی را در فعالیت­‌های گروه­‌های تحقیقاتی مرتبط با سازمان برنامه کار و عکاسی کرد و سال ۱۳۶۴ نمونه­‌خوان مجله­‌ی فیلم شد. آن­جا، هم نقد فیلم می­‌نوشت و هم گفتگو و گزارش تهیه می‌کرد. از ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۰ در پنج فیلم سینمایی دستیار اول بود و از سال ۱۳۶۹ تا به حال پیگیرانه فیلم مستند ساخته­ و درباره‌­ی فیلم و سینمای مستند نوشته­ است. از آن سال تاکنون حدود ۲۰ فیلم مستند و چند فیلم صنعتی و آموزشی ساخته و دو سال هم تیزر تبلیغاتی نوشته و کارگردانی کرده است.^[1]

فیلم شناسی

کارگردان

حکایت باقی (۱۳۷۱)

پناهنده (۱۳۷۰)

تنها در تهران (۱۳۷۷)

زندگی همین است (۱۳۸۰)

پرسه (۱۳۸۱)

غرقاب (۱۳۸۳)

تهران، چند درجه‌ی ریشتر (۱۳۸۵)

در خیابان‌های ناتمام (۱۳۸۷)

سالینجرخوانی در پارک شهر (۱۳۸۹)

پیرها اگر نباشند (۱۳۹۰)

واریته‌ی بلوچی (۱۳۹۵)

همایون (۱۳۹۷)

می برد تا به کجا (1399)

دستیار کارگردان

۱ - آب (۱۳۸۰)

۲ - به خاطر همه چیز (۱۳۶۹)

۳ - چون ابر در بهاران (۱۳۶۹)

۴ - سفر عشق (۱۳۶۷)

۵ - شکار (۱۳۶۶)

تدوین

روزگار ما (۱۳۸۰)

کتاب شناسی

- گزید‌ه‌ی فیلم‌های مستند بعد از انقلاب (1382)- انتشارات فارابی

- حاشیه همان متن است | احوالات و تأملات یک مستندساز (1401) - نشر اطراف^[2]

منابع

1. «پیروز کلانتری». انجمن مستندسازان سینمای ایران. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۰۹.
2. کلانتری، پیروز (۱۴۰۱). حاشیه همان متن است. نشر اطراف.

سوره سینما: http://www.sourehcinema.com/People/People.aspx?Id=138112280658