پیتر ایوری

ایرانشناس و ایران‌دوست انگلیسی از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد

پیتر ایوری

پیتر اِیوری (به انگلیسی: Peter Avery) (۱۵ مه ۱۹۲۳–۶ اکتبر ۲۰۰۸) ایرانشناس انگلیسی بود.[۱]

Thumb
پیتر ایوری

زندگی

وی در جوانی در نیروی زمینی بریتانیا در هند خدمت کرد و در آن جا با زبان فارسی آشنا شد. سپس در شرکت ملی نفت ایران و انگلیس استخدام شد و در آبادان مسئول آموزش زبان فارسی به انگلیسی‌ها شد. ایوری بعد از ملی شدن صنعت نفت در ایران، در استخدام شرکت ملی نفت ایران باقی ماند و از این طریق با زبان و ادبیات فارسی بیشتر آشنا شد.[۲] پیتر ایوری شاگردان زیادی در حوزه ایرانشناسی تربیت کرده و در سال‌های پایانی عمر در کینگز کالج کمبریج مشغول به تحقیق و تدریس بود.[۳] پیتر ایوری بارها در مصاحبه با رسانه‌های ایرانی از عشق و علاقه خود به تاریخ و ادبیات فارسی پرده برداشته بود. در سال‌های پایانی عمر در کینگز کالج کمبریج مشغول به تحقیق و تدریس بود.[۴] وی صاحب نشان امپراتوری بریتانیا نیز بود.[۵]

درگذشت

مراسم تدفین پیتر ایوری ایران‌شناس معروف انگلیسی روز جمعه سوم آبان ماه ۱۳۸۷ در دانشگاه کمبریج برگزار شد. در این مراسم کشیش اظهار داشت که وی طی نامه‌ای خواسته‌است تا پس از مرگ مدال‌های افتخار و لوح تقدیر و جایزه ویژه جشنواره بین‌المللی فارابی را که از رئیس‌جمهور ایران به خاطر بهترین ترجمه دیوان حافظ به زبان انگلیسی دریافت کرده بود، از وی جدا نکرده و در تابوت وی بگذارند که بنا به وصیت اینچنین عمل شد.[۶]

ایران‌شناسی

وی در طول عمر خود آثار زیادی در حوزه ایرانشناسی انتشار داد. نخستین اثر او ترجمه مشترکی است از برخی رباعیات خیام و سی غزل از حافظ که با کمک جان هیث استابز (به انگلیسی: John Heath-Stubbs) شاعر انگلیسی ترجمه و چاپ یکم آن در سال ۱۹۷۹ منتشر شد و آخرین آن ترجمه‌ی کامل دیوان حافظ به زبان انگلیسی در سال ۲۰۰۶ منتشر شد.[۷] کتاب گزیده غزلیات حافظ شیرازی وی در ایران نیز انتشار یافته‌است.[۸]

آثار

منابع

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.